លោក ខៀវ សំផន ជាកូនកាត់ចិនកើតនៅថ្ងៃទី ២៧ ខែកក្កដា ឆ្នាំ ១៩៣១ ត្រូវនឹងឆ្នាំមមែ នៅឃុំរំចេក ស្រុករំដួល ខេត្តស្វាយរៀង ភូមិភាគបូព៌ានៃប្រទេសកម្ពុជា ។ ឪពុក ខៀវ សំផន ឈ្មោះ ខៀវ ឡុង ម្តាយឈ្មោះ ប៉ោ គង់ ។ លោក ខៀវ សំផន មានប្អូនម្នាក់ឈ្មោះ ខៀវ សេងគីម មានប្រពន្ធឈ្មោះ សូ សុជាតិ និងមានកូន ៤នាក់ ។
លោក ខៀវ សំផន បានរៀនចប់ថ្នាក់បណ្ឌិតផ្នែកសេដ្ឋកិច្ចនយោបាយ នៅទីក្រុងប៉ារីស ប្រទេសបារាំង នាឆ្នាំ ១៩៥៩ ។ ពេលត្រឡប់មកកម្ពុជាវិញ ខៀវ សំផន បានធ្វើជាសាស្រ្តាចារ្យនៅសាលាឯកជនចម្រើនវិជ្ជា ហើយ ខៀវ សំផន បង្កើតកាសែតមួយឈ្មោះថា "ឡុបស៊ែរវ៉ាទ័រ" ដែលមានទិសដៅឆ្លុះបញ្ចាំងមតិរបស់បញ្ញាជន គ្រូបង្រៀន និងមន្រ្តីរាជការមួយចំនួនធំ ដែលគាំទ្រនយោបាយអព្យាក្រឹតរបស់សម្តេចព្រះ នរោត្តម សីហនុ ។
នៅឆ្នាំ ១៩ ៦២ ដល់ ១៩៦៣ លោក ខៀវ សំផន ធ្វើជាមន្រ្តីជាន់ខ្ពស់នៃរាជរដ្ឋាភិបាលសង្គមរាស្រ្តនិយម ដែលដឹកនាំដោយសម្តេចព្រះ នរោត្តម សីហនុ ដែលកាលនោះលោកមានឋានៈជារដ្ឋលេខាធិការក្រសួងពាណិជ្ជកម្ម ដែលមហាជនជាច្រើនសរសើរថាជាមន្រ្តីស្អាតស្អំម្នាក់ ។
នៅឆ្នាំ ១៩៦០ លោក ខៀវ សំផន ប្រកាសឲ្យមានការតស៊ូមួយ ដើម្បីរំដោះទឹកដីកម្ពុជាក្រោមមកវិញ ។ ឆ្នាំ ១៩៦២ លោក ខៀវ សំផន បានជាប់ឆ្នោតជាតំណាងរាស្រ្តប្រចាំមណ្ឌលខេត្តកណ្តាល ហើយនៅឆ្នាំ ១៩៦៦ លោកបានជាប់ឆ្នោតជាតំណាងរាស្រ្តម្តងទៀត ។
ក្រោយព្រឹត្តិការណ៍បះបោររបស់កសិករនៅស្រុកសំឡូត ខេត្តបាត់ដំបង មានការគំរាមចាប់ខ្លួនលោកបញ្ជូនទៅតុលាការសឹក ហើយនៅថ្ងៃទី ២៤ ខែមេសា ឆ្នាំ ១៩៦៧ លោក ខៀវ សំផន បានបង្ខំចិត្តរត់ពីភ្នំពេញទៅលាក់ខ្លួននៅព្រៃក្នុងខេត្តតាកែវ និងកំពង់ស្ពឺ ដែលមានចលនាតស៊ូខ្មែរក្រហមនៅទីនោះ រួមទាំងលោក ហ៊ូ យន់ និង ហ៊ូ នីម ។
នៅខែកក្កដា ឆ្នាំ ១៩៧១ ខៀវ សំផន បានធ្វើជាប្រធានអង្គប្រជុំរយៈពេលពីរសប្តាហ៍ រៀបចំឡើងនៅទីស្នាក់របស់ ប៉ុល ពត នៅភូមិភាគឧត្តរ ដើម្បីពិភាក្សាថា តើត្រូវអនុញ្ញាតឲ្យសម្តេចព្រះ នរោត្តម សីហនុ ចូលរួមក្នុងចលនាតស៊ូដែរឬទេ ។ នៅក្នុងពេលតស៊ូ ក៏ដូចក្នុងសម័យកាលនៃរបបកម្ពុជាប្រជាធិបតេយ្យ លោក ខៀវ សំផន បានដើរតួនាទីជាអ្នកទំនាក់ទំនងដ៏សំខាន់ម្នាក់រវាងសម្តេចព្រះ នរោត្តម សីហនុ និងក្រុមខ្មែរក្រហម ប៉ុល ពត ។
នៅឆ្នាំ ១៩៧១ ដដែល ខៀវ សំផន បានចូលជាសមាជិកត្រៀមនៃគណៈមជ្ឈិមបក្សកុម្មុយនីស្តកម្ពុជា ហើយនៅពាក់កណ្តាលឆ្នាំ ១៩៧៦ បានត្រូវគណៈមជ្ឈិមបក្សទទួលជាសមាជិកពេញសិទ្ធិ ។ នៅឆ្នាំ ១៩៧៤ លោក ខៀវ សំផន គាំទ្រឲ្យមានការជម្លៀសប្រជាជនចេញពីទីក្រុងភ្នំពេញ ។ ថ្ងៃទី ៩ ខែតុលា ឆ្នាំ ១៩៧៥ ខៀវ សំផន បានចូលប្រជុំគណៈអចិន្ត្រៃយ៍ ស្តីពីការបែងចែកការងារ ហើយអង្គប្រជុំនោះ បានចាត់តាំងឲ្យលោកទទួលបន្ទុកផ្នែករណសិរ្ស និងរាជរដ្ឋាភិបាលពាណិជ្ជកម្មខាងបញ្ជី និងតម្លៃ ។
ថ្ងៃទី ៨ ខែមីនា ១៩៧៦ ខៀវ សំផន បានចូលរួមក្នុងអង្គប្រជុំការងារមូលដ្ឋាន ស្តីពីបញ្ហាបោះឆ្នោតថ្ងៃទី ២០ ខែមីនា ឆ្នាំ ១៩៧៦ និងអំពីសភាពការណ៍នៅតំបន់ ១០៣ និង ១០៦ នៃភូមិភាគឧត្តរ ។ នៅថ្ងៃទី ៣០ ខែមីនា ឆ្នាំ ១៩៧៦ តាមសេចក្តីសម្រេចរបស់គណៈកម្មាធិការមជ្ឈិមបក្សកុម្មុយនីស្តកម្ពុជា លោក ខៀវ សំផន ត្រូវបានជ្រើសតាំងឲ្យធើ្វជាប្រធានគណៈប្រធានរដ្ឋនៃរបប កម្ពុជាប្រជាធិបតេយ្យ ។
នៅពាក់កណ្តាល ឆ្នាំ ១៩៧៦ ខៀវ សំផន ត្រូវបានតែងតាំងជាសមាជិកគណៈកម្មាធិការអចិន្រ្តៃយ៍នៃបក្សកុម្មុយនីស្តកម្ពុជា ដែលជាគោលការណ៍កិច្ចការសំខាន់ៗ ក៏ដូចជាគោលនយោបាយរដ្ឋាភិបាល សុទ្ធតែត្រូវបានសម្រេចដោយគណៈកម្មាធិការមួយនេះ ។
យោងតាមសម្តីរបស់លោក អៀង សារី នៅដើមឆ្នាំ ១៩៧៧ លោក ខៀវ សំផន ត្រូវបានតែងតាំងជាប្រធានមន្ទីរ ៨៧០ ដែលជាមន្ទីររបស់គណៈកម្មាធិការមជ្ឈិមនៃបក្សកុម្មុយនីស្តកម្ពុជា ជំនួសកន្លែងរបស់សមមិត្ត ឌឿន ។ ប៉ុន្តែលោក ខៀវ សំផន បានបដិសេធនៅក្នុងលិខិតចំហរបស់លោកថា ការអះអាងនេះ មិនមែនជាការពិតទេ ហើយលោកបន្ថែមថា លោកគ្រាន់តែជាសមាជិកសាមញ្ញមួយរូបប៉ុណ្ណោះ នៅក្នុងមន្ទីរនេះ ។
ក្រោយរបបកម្ពុជាប្រជាធិបតេយ្យ ខ្មែរក្រហម ដួលរលំពីឆ្នាំ ១៩៧៩ ដល់ឆ្នាំ ១៩៩២ លោក ខៀវ សំផន នៅតែជាតំណាងជាន់ខ្ពស់របស់ភាគីខ្មែរក្រហម នៅក្នុងរដ្ឋាភិបាលត្រីភាគីរបស់អ្នកតស៊ូប្រឆាំងវត្តមានរបស់វៀតណាមដែលត្រូវបានបង្កើតឡើងនៅឆ្នាំ ១៩៨២ ។
ក្រោយការបែកបាក់ផ្ទៃក្នុងរបស់កម្លាំងខ្មែរក្រហម នៅឆ្នាំ ១៩៩៨ លោក ខៀវ សំផន បានសុំចុះចូលជាមួយរាជរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជា ហើយលោកត្រូវអង្គជំនុំជម្រះវិសាមញ្ញក្នុងតុលាការកម្ពុជាចាប់ខ្លួន នៅថ្ងៃទី ១៩ ខែវិច្ឆកា ឆ្នាំ ២០០៧ ដោយចោទប្រកាន់អំពីបទឧក្រិដ្ឋចំនួនពីរ ដែលបានប្រព្រឹត្តនៅក្នុងរបបកម្ពុជាប្រជាធិបតេយ្យ គឺបទឧក្រិដ្ឋកម្មប្រឆាំងមនុស្សជាតិ និងបទរំលោភបំពានធ្ងន់ធ្ងរលើអនុសញ្ញាទីក្រុងហ្សឺណែវ ឆ្នាំ ១៩៤៩ ដែលជាបទល្មើសព្រហ្មទណ្ឌមានចែង និងផ្តន្ទាទោសតាមមាត្រា ៥, ៦, ២៩ និងមាត្រា ៣៩ថ្មី នៃច្បាប់ស្តីពីការបង្កើតអង្គជំនុំជម្រះវិសាមញ្ញក្នុងតុលាការកម្ពុជា ចុះថ្ងៃទី ២៧ ខែតុលា ឆ្នាំ ២០០៤ ។
ក្នុងការការពារខ្លួនតទល់នឹងការចោទខាងលើ លោក ខៀវ សំផន បានសម្រេចជ្រើសរើសយកលោក សាយ បូរី និងលោក Jacques Verges ឲ្យធ្វើជាមេធាវីសម្រាប់តតាំងរឿងក្តីរបស់លោកនៅក្នុងអង្គជំនុំជម្រះវិសាមញ្ញក្នុងតុលាការកម្ពុជា ។
នៅថ្ងៃទី ២៣ មេសា ឆ្នាំ ២០០៨ នេះ ការជំទាស់នឹងដីកាឃុំខ្លួនបណ្តោះអាសន្នរបស់លោក នឹងត្រូវអង្គជំនុំជម្រះវិសាមញ្ញក្នុងតុលាការកម្ពុជា លើកយកមកជំនុំជម្រះជាអសាធារណៈ ដើម្បីសម្រេចថាតើត្រូវដោះលែងបណ្តោះអាសន្ន ឬត្រូវឃុំខ្លួនជាបន្តទៅទៀត ទម្រាំការជម្រះក្តីពេញលេញមកដល់នាពេលណាមួយខាងមុខ ៕