ປະຊຸມຮ່ວມ, ເພື່ອຊ່ອຍເຫຼືອເຫຍື່ອ ການຄ້າມະນຸດ

ອົງການພັທນາສາກົລຂອງສະຫະຣັຖອາເມຣິກາ ຫລື USAID ຮ່ວມກັບອົງ ການວິນຣ໋ອກສາກົລ(Winrock International) ແລະສູນໃຫ້ຄໍາປຶກສາ ແລະປົກປ້ອງແມ່ຍິງ ແລະເດັກນ້ອຍ, ສູນກາງສະຫະພັນແມ່ຍິງລາວ ຈັດກອງປະຊຸມທາງໄກຂຶ້ນໃນມື້ວັນທີ 20 ທັນວານີ້ ເພື່ອປຶກສາຫາລື ແລະແລກປ່ຽນບົດຮຽນກ່ຽວກັບການປ້ອງກັນ, ຊ່ອຍເຫລືອ ແລະສົ່ງຕໍ່ຜູ້ຖືກເຄາະຮ້າຍຈາກການຄ້າມະນຸດ, ຊອກຫາວິທີແກ້ໄຂ ແລະວາງທິດທາງແຜນການເຄື່ອນໄຫວວຽກງານໃນຕໍ່ໜ້າ ໂດຍສະເພາະໃຫ້ທັນກັບສະພາບການ ທີ່ຍັງມີການລະບາດຂອງໂຄວິດ-19 ຮວມທັງສິ່ງທ້າທາຍໃຫມ່ໆ ທີ່ອາຈເກີດຂື້ນ.

ກ່ຽວກັບເຣື່ອງນີ້ ວິທຍຸເອເຊັຍເສຣີໄດ້ພະຍາຍາມຕິດຕໍ່ໄປຍັງສະຖານທູດສະຫະຣັຖອາເມຣິກາປະຈໍາລາວ ແລະອົງການພັທນາສາກົລຂອງສະຫະຣັຖອາເມຣິກາ ແຕ່ບໍ່ສາມາດຕິດຕໍ່ໄດ້. ພ້ອມກັນນັ້ນ ກໍໄດ້ພະຍາຍາມຕິດຕໍ່ໄປຫາເຈົ້າໜ້າທີ່ທີ່ໄດ້ຊ່ອຍເຫລືອຄົນງານລາວ ທີ່ຕົກເປັນເຫຍື່ອຂອງການຄ້າມະນຸດຫລາຍຄົນ ຮວມທັງສູນກາງສະຫະພັນແມ່ຍິງລາວ ເພື່ອຂໍຖາມກ່ຽວກັບແນວທາງທີ່ຈະເຮັດໃຫ້ມີການຫລຸດຜ່ອນ ແລະປ້ອງກັນຜູ້ທີ່ອາຈຕົກເປັນເຫລື່ອຂອງການຄ້າມະນຸດຢູ່ປະເທດລາວ, ແຕ່ເຈົ້າໜ້າທີ່ທີ່ກ່ຽວຂ້ອງ ຍັງບໍ່ສະດວກທີ່ຈະໃຫ້ຄວາມເຫັນ.

ເພື່ອປະກອບສ່ວນເຂົ້າໃນການແກ້ໄຂບັນຫາດັ່ງກ່າວ ກະຊວງສຶກສາທິການ ແລະກິລາຂອງລາວ ມີແຜນທີ່ຈະບັນຈຸວິຊາຕ້ານການຄ້າມະນຸດເຂົ້າໃນຫລັກສູດການສຶກສາ ເພື່ອໃຫ້ນັກຮຽນ, ນັກສຶກສາມີຄວາມຮູ້ໃນດ້ານນີ້, ອີງຕາມຄໍາເວົ້າ ຂອງທ່ານ Cullen Hughes ຜູ້ຕາງໜ້າອົງການພັທນາສາກົລຂອງສະຫະຣັຖອາເມຣິກາ ໃນກອງປະຊຸມທາງໄກກ່ຽວກັບເຣື່ອງ”ການເສີມສ້າງສັກກະຍະພາບໃນການປາບປາມການຄ້າມະນຸດ ໃນວຽກງານດ້ານການສຶກສາ” ເມື່ອວັນທີ 22 ທັນວານີ້. ພວກທີ່ມັກຕົກເປັນເຫຍື່ອຂອງການຄ້າມະນຸດ ສ່ວນຫລາຍແມ່ນກຸ່ມຊາວໜຸ່ມ ທີ່ຄອບຄົວທຸກຍາກ ຕ້ອງການເຮັດວຽກທີ່ມີລາຍໄດ້ດີ, ຖືກຕົວະຕົ້ມ ຂູດຮີດແຮງງານ ດັ່ງເຈົ້າໜ້າທີ່ທີ່ເຮັດວຽກດ້ານສິດທິມະນຸດທ່ານນຶ່ງ ກ່າວຕໍ່ວິທຍຸເອເຊັຍເສຣີ ໃນມື້ວັນທີ 24 ທັນວານີ້ວ່າ:

“ຊາວໜຸ່ມນີ້ນ່າ ອາຍຸ 18 ປີຫາ 35 ປີນີ້ນ່າຄືດັ່ງທີ່ເຮົາຮູ້ ຈໍານວນຊາວໜຸ່ມນີ້ຈຳນວນນຶ່ງແມ່ນກໍຖືກຫອກລໍ້ໄປເຮັດວຽກ ຢູ່ຕ່າງປະເທດ ໂຕຢ່າງວ່າປະເທດໄທບໍ່ ຫລືປະເທດຈີນບໍ່ຊີ້ນ່າ ສ່ວນໃຫຍ່ຊາວໜຸ່ມຫລົງຄາລົມຄົມຄາຍ ກ່ຽວກັບບັນຫາເຣື່ອງເງິນຄໍາກໍາແກ້ວນີ້ລະ ວ່າໄດ້ໄປເຮັດງານດີ ກໍເລີຍຖືກຕົວະຕົ້ມໄປຈັ່ງຊີ້ນ່າ ລັກສະນະນີ້ນ່າ.”

ທ່ານກ່າວຕື່ມວ່າ ການຄ້າມະນຸດເກີດຂຶ້ນຢູ່ແຂວງບໍ່ແກ້ວ  ຍ້ອນແຂວງນີ້ມີເຂດເສຖກິດພິເສດສາມຫລ່ຽມຄໍາ ຊຶ່ງມີບໍຣິສັດຈີນເຂົ້າມາລົງທຶນເປັນຈໍານວນຫລວງ ຫລາຍ, ສ່ວນຢູ່ນະຄອນຫລວງວຽງຈັນ, ແຂວງຈໍາປາສັກ, ສວັນນະເຂດ ແລະແຂວງໄຊຍະບູຣີ ແມ່ນເປັນຍ້ອນມີຊາຍແດນຕິດກັບປະເທດໄທ.

ແລະເຈົ້າໜ້າທີ່ທີ່ເຮັດວຽກດ້ານສິດທິມະນຸດອີກທ່ານນຶ່ງ ກໍເວົ້າໃນມື້ດຽວກັນນີ້ວ່າ ແມ່ຍິງຊົນເຜົ່າ ຮວມທັງຊົນເຜົ່າມົ້ງ ກໍຕົກເປັນເຫຍື່ອຂອງການຄ້າມະນຸດ ຍ້ອນພາກສ່ວນທີ່ກ່ຽວຂ້ອງບໍ່ສາມາດຊ່ອຍເຫລືອໄດ້ຫລາຍ ແລະສ່ວນນຶ່ງແມ່ນເປັນຍ້ອນຮີດຄອງປະເພນີຂອງພວກເຂົາເຈົ້າ ທີ່ຜູ້ເປັນລູກຕ້ອງຟັງຄວາມ ແລະປະ ຕິບັດຕາມຄໍາເຫັນຂອງພໍ່ ແລະແມ່ຍິງມີບົດບາດໜ້ອຍກ່ວາຜູ້ຊາຍ, ເຮັດໃຫ້ແມ່ ຍິງຈໍານວນນຶ່ງຈໍາເປັນຕ້ອງໄດ້ແຕ່ງດອງກັບຄົນຈີນ ເພື່ອແລກກັບເງິນຈໍານວນນຶ່ງຂອງເຂົາສໍາລັບຄອບຄົວທີ່ຕ້ອງການໃຊ້.

“ເກີດຂຶ້ນຫລາຍກວ່າໝູ່ ແມ່ນຄົນຊົນເຜົ່າເນາະ ເຜົ່າມົ້ງເຮົານີ້ຫລະມັນຫລາຍ ເພາະວ່າຮີດຄອງປະເພນີຂອງເຂົາ ມັນເກີດຂຶ້ນແຕ່ສມັຍບັນພະບຸຣຸດ ມາຫັ້ນນ່າ ເຮັດໃຫ້ເກີດການຄ້າມະນຸດຢູ່ບ່ອນວ່າ ເພິ່ນເປັນຜູ້ຍິງແລ້ວເພິ່ນບໍ່ສາມາດເວົ້າ ເພິ່ນໃຫ້ສິດແທ້ຜູ້ຍິງໜ້ອຍ 1 ຄົນນີ້ຫັ້ນນ່າ ປັດຈຸບັນນີ້ໄດ້ເງິນຢູ່ 20 ລ້ານກີບ.”

ການຄ້າມະນຸດຢູ່ປະເທດລາວປັດຈຸບັນ ອີງຕາມຄໍາເວົ້າຂອງຄົນງານລາວນາງນຶ່ງ ທີ່ເຄີຍຖືກຕົວະຍົວະໄປເຮັດວຽກໃນເຂດນັ້ນ ຕໍ່ວິທຍຸເອເຊັຍເສຣີໃນມື້ວັນທີ 24 ທັນວານີ້ວ່າ ສ່ວນຫລາຍແມ່ນຢູ່ໃນເຂດເສຖກິິດພິ ເສດສາມຫລ່ຽມຄໍາ. ເຖິງແມ່ນວ່າທາງການລາວຈະພະຍາຍາມແກ້ໄຂບັນຫານີ້ ແຕ່ມາເຖິງປັດຈຸບັນ ກໍຍັງມີຊາວໜຸ່ມຫລາຍຮ້ອຍຄົນ ບໍ່ທັນໄດ້ຮັບການຊ່ອຍເຫລືອເທື່ອ ຍ້ອນເຂດດັ່ງກ່າວ ແມ່ນນັກລົງທຶນຈີນຄວບຄຸມ, ທຸກຢ່າງຂຶ້ນກັບຄົນຈີນ.

“ຄືສົມມຸດວ່າຄັນເຂົ້າໄປໃນຫັ້ນນ່າ ຕໍາຣວດລາວມັນກໍຊ່ອຍຍາກ ຄືຫລາຍຄົນດຽວນີ້ຕ້ອງການຄວາມຊ່ອຍເຫລືອນ່າ ເພາະວ່າມັນເປັນຣະບອບປົກຄຸມ ຄົນຈີນມັນກໍາອໍານາດເດ໋ ຂະເຈົ້າສັມປະທານ 99 ປີພຸ້ນນ່າ ທຸກຢ່າງມັນຂຶ້ນກັບຄົນຈີນເດີ້ ຖ້າຈະຕັດສິນໃຈໄປແລ້ວຫັ້ນ ລັກສະນະເປັນຄືເຂົາສິສັ່ງໃຫ້ເຈົ້າເຮັດຫຍັງ ເຈົ້າສິຕ້ອງໄດ້ເຮັດຫັ້ນນ່າ.”

ເຖິງແມ່ນວ່າ ຄົນງານລາວທີ່ຕົກເປັນເຫຍື່ອຂອງການຄ້າມະນຸດຢູ່ໃນເຂດເສຖກິິດພິເສດສາມຫລ່ຽມຄໍາ ຈໍານວນນຶ່ງຈະສາມາດຕິດຕໍ່ຂໍຄວາມຊ່ອຍເຫລືອຈາກພາກສ່ວນທີ່ກ່ຽວຂ້ອງຂອງທາງການລາວໄດ້ ແຕ່ພວກເຂົ້າເຈົ້າກໍຍັງບໍ່ທັນໄດ້ຮັບການຊ່ອຍເຫລືອຢ່າງຈິງຈັງ ຍ້ອນເຈົ້າໜ້າທີ່ທີ່ກ່ຽວຂ້ອງຈໍານວນນຶ່ງນັ້ນ ໄດ້ຜົລ ປໂຍດນໍາພວກນັກລົງທຶນຈີນ ທີ່ເຮັດທຸລະກິດໃນເຂດນັ້ນ ດັ່ງຄົນງານລາວຜູ້ນຶ່ງ ເວົ້າໃນມື້ດຽວກັນນີ້ວ່າ.

“ໄດ້ຮັບການຊ່ວຍເຫລືອຈາກພາກສ່ວນທີ່ກ່ຽວ ຂ້ອງ ໜ້ອຍທີ່ສຸດ ສ່ວນຫລາຍແລ້ວແມ່ນພວກເຂົາ ຈະໄປເອົາໂຕລອດດ້ວຍໂຕເອງ ພະຍາຍາມຫາຄົນຂ້າງນອກໃຫ້ເຂົ້າໄປຊ່ອຍຢູ່ບ່ອນ ເທົ່າທີ່ຮູ້ມານີ້ແມ່ນຜົລປໂຍດທັບຊ້ອນຢູ່ໃນຫັ້ນ ກໍຄືທີ່ຮູ້ໆກໍຄືວ່າ ທາງໃນຫັ້ນເຂົາຖືກສັມປະທານ ກໍຄ້າຍໆວ່າເປັນເມືອງນຶ່ງຂອງເຂົາເລີຍຊີ້ນ່າ ບໍ່ຄ່ອຍມີຜູ້ກ້າເຂົ້າໃກ້ປານໃດ.”

ອີງຕາມການຣາຍງານໃນກອງປະຊຸມປຶກສາຫາລື ຂອງກະຊວງແຮງງານ ແລະສະຫວັດດິການສັງຄົມ ກ່ຽວກັບການຂຶ້ນທະບຽນ ແລະກວດສຸຂພາບຄົນງານຢູ່ເຂດເສຖກິດພິເສດສາມຫລ່ຽມຄໍາ ໃນມື້ວັນທີ 24 ທັນວານີ້, ການໃຊ້ແຮງງານລາວ ແລະແຮງງານຕ່າງປະເທດຢູ່ໃນເຂດເສຖກິດພິເສດສາມຫລ່ຽມຄໍາ ຍັງບໍ່ທັນເປັນໄປຕາມຂໍ້ກໍານົດຂອງກົດໝາຍ ແລະເຈົ້າໜ້າທີ່ທີ່ເຮັດວຽກກ່ຽວກັບການຊ່ອຍເຫລືອ ຄຸ້ມຄອງແຮງງານ ຍັງບໍ່ສາມາດເຂົ້າໄປຕິດຕາມ ກວດກາໄດ້ຢ່າງທົ່ວເຖິງ, ເຮັດໃຫ້ຜູ້ອອກແຮງງານມີຄວາມສ່ຽງ ທີ່ຈະຖືກເອົາລັດເອົາປຽບ ແລະກາຍເປັນບັນຫາການຄ້າມະນຸດຕາມມາ. ແຕ່ເຖິງຢ່າງໃດກໍຕາມ ໜ່ວຍງານທີ່ກ່ຽວຂ້ອງກໍພະຍາຍາມທີ່ຈະລົງໄປແກ້ໄຂບັນຫາຄົນງານຕ່າງປະເທດ ທີ່ເຂົ້າມາເຮັດວຽກແບບບໍ່ຖືກຕ້ອງຕາມກົດໝາຍ ຕາມຄໍາສັ່ງເລກທີ 62/ນຍ ລົງວັນທີ 13 ພຶສຈິກາ 2015 ວ່າດ້ວຍການອໍານວຍຄວາມສະດວກ ແລະໃຫ້ການຮ່ວມມືໃນການຂຶ້ນທະບຽນ ແລະອອກບັດອະນຸຍາດເຄື່ອນໄຫວຊົ່ວຄາວໃຫ້ຄົນຕ່າງປະ ເທດ.

ເຖິງແມ່ນວ່າ ບັນຫາການຄ້າມະນຸດທີ່ເກີດຂຶ້ນໃນເຂດເສຖກິດພິເສດສາມຫລ່ຽມ ຄໍາ ຈະຢູ່ໃນປະເທດລາວ ແຕ່ປະເທດອື່ນໆກໍສາມາດເຂົ້າໄປໃຫ້ການຊ່ອຍເຫລືອໄດ້ ແຕ່ກໍຂຶ້ນຢູ່ກັບການຮ່ວມມືຣະຫວ່າງປະເທດ ດັ່ງເຈົ້າໜ້າທີ່ອົງການ ຈັດຕັ້ງສາກົລ ທີ່ເຮັດວຽກກ່ຽວກັບສິດທິມິນຸດ ແລະກົດໝາຍຣະຫວ່າງປະເທດເວົ້າວ່າ.

ນາງເວົ້າວ່າ “ຂຶ້ນຢູ່ກັບຄວາມຮ່ວມ ມືຣະຫວ່າງປະເທດນໍາດ້ວຍ ໃນການທີ່ຈະສືບສວນຄະດີ ແລ້ວກໍໃຫ້ຄວາມຮ່ວມມື ເພື່ອໃຫ້ຜູ້ຖືກເຄາະຮ້າຍສາມາດເຂົ້າເຖິງຂະບວນການຍຸຕິທໍາຂອງປະເທດນັ້ນໆ. ແຕ່ຖ້າເປັນປະເທດທີ່ມີຄວາມກ່ຽວຂ້ອງກັນ ກໍເປັນໜ້າທີ່ຂອງທຸກປະເທດ ທີ່ຈະປ້ອງກັນ ມັນເປັນອາຊຍາກໍາຣະຫວ່າງປະເທດ.”

ໃນໄລຍະຕົ້ນເດືອນທັນວານີ້ ພົນຕຣີ ວັນທອງ ກອງມະນີ ຮອງຣັຖມົນຕຣີ ກະ ຊວງປ້ອງກັນຄວາມສງົບ ແລະທັງເປັນປະທານຄະນະກໍາມະການເພື່ອຄວາມກ້າວໜ້າຂອງແມ່ຍິງ ແລະເດັກນ້ອຍ ເວົ້າວ່າ ໃນປີ 2021 ສາມາດຊ່ອຍເຫລືອແມ່ຍິງຜູ້ຖືກເຄາະຮ້າຍ ຈາກການກະທໍາຮຸນແຮງ ແລະການຄ້າມະນຸດ ໄດ້ທັງໝົດ 80 ຄົນ. ໃນນັ້ນມີຜູ້ຖືກເຄາະຮ້າຍ ທີ່ມີອາຍຸຫລຸດ 18 ປີຈໍານວນ 59 ຄົນ ຊຶ່ງສ່ວນໃຫຍ່ເປັນແມ່ຍິງລາວ ທີ່ຕົກເປັນເຫຍື່ອຂອງການຄ້າມະນຸດຢູ່ຕ່າງ ປະເທດ ເປັນຕົ້ນ ຢູ່ປະເທດຈີນ, ໄທ ແລະມາເລເຊັຍ.