ນັກວີຊາການ ຈາກສະຖາບັນ ສາທາຣະນະສາດ ກະຊວງສາທາຣະນະສຸກທີ່ນະຄອນຫລວງວຽງຈັນ ກ່າວວ່າ ອັຕຣາການຕາຍຂອງຜູ້ຍີງແລະເດັກນ້ອຍ ໃນເຂດຊົນບົດໃນລາວ ຍັງສູງຢູ່ ເພາະຂາດການສືກສາແລະຂາດຄວາມຮຸ້ແລະຄວາມເຂົ້າທາງດ້ານສຸຂອານາມັຍ ໃນການດຳຣົງຊີວີດປະຈຳວັນ. ດັ່ງທ່ານກ່າວໃນຕອນນື່ງວ່າ:
“ອັຕຣາ ການຕາຍ ກໍ່ສູງທີ່ສຸດ ຖ້າທຽບໃສ່ ພາກພື້ນ ແມ່ຍີງຕາຍ ຈະມີ 405/100,000 ຄົນ ສ່ວນຫລາຍກໍ່ເລືອດອອກ ໃນເວລາອອກລູກ ເກີດລູກ ຢູ່ເຮືອນ ໂດຍສະເພາະ ແມ່ຍີງ ຢູ່ຊົນນະບົດ.”
ທ່ານວ່າ ຜູ້ຍີງທີ່ຕາຍນັ້ນ ສ່ວນໃຫຍ່ ຈະແມ່ນໃນເວລາຄອດລູກ ຍອ້ນເລືອດອອກຫລາຍ ພວກເຂົາຈະຄອດກັນທີ່ບ້ານໂດຍລຳພັງ ເພາະມີຄວາມສດວກກວ່າ ທີ່ຈະເດີນທາງໄປຄອດທີ່ສຸຂສາລາ ເນື່ອງຈາກຣະຍະທາງຫ່າງໃກແລະກັນດານ ກອ່ນຈະໄປເຖີງສຸກສາລາ. ສຳລັບ ອັຕາການຕາຍຂອງເດັກນ້ອຍ ໃນເຂດຊົນະບົດນັ້ນ ກໍ່ຍັງສູງຢູ່ ເຫມືອນກັນ ທ່ານກ່າວກ່ຽວກັບ ການຕາຍຂອງເດັກນ້ອຍ ໃນເຂດຊົນນບົດວ່າ:
“ເດັກນ້ອຍ ອາຍຸ ລຸ່ມກວ່າ ນື່ງປີ ກໍ່ຈະມີ ປະມານການຕາຍ ເຖີງ 70/1000 ຄົນ ເດັກ ທີ່ເສັຽຊີວີດ ສ່ວນໃຫຍ່ ຈະຕີດເຊື້ອໂຣຄ ປະເພດຕ່າງໆ ຂາດການໂຄສະນາ ພູມຕ້ານທານເຊື້ອ ກໍ່ຈະລຸດລົງ ໂຣຄພວກ parasite ກໍສູງເຖີງ 50% ໃນກຸ່ມເດັກນ້ອຍ.
ປັດຈຸບັນ ຫນ່ວຍງານ ດ້ານສາທາຣະນະສຸກ ຂອງຣັຖບານ ກໍ່ມີໂຄງການ ເພື່ອແກ້ໄຂບັນຫາ ດັ່ງກ່າວ ແຕ່ກໍ່ ບໍ່ສາມາດ ລົງພື້ນທີ່ ໃຫ້ທົ່ວເຖີງໄດ້ ເພາະການຄົມມະນາຄົມ ແລະ ການຕິດຕໍ່ ໃນເຂດສອກຫລີກແລະ ຫ່າງໄກ ຂອງລາວ ຍັງມີຄວາມລຳບາກຢູ່.
