ICCPR ဆိုတာ International Covenant on Civil and Political Rights ကို အတုိေကာက္ေဖာ္ျပ တာပါ။ ျမန္မာလို အဓိပၸါယ္ကေတာ့ Civil Rights ဆိုတဲ့ နိုင္ငံသားအခြင့္အေရးနဲ႔ Political Rights ဆိုတဲ့ နိုင္ငံေရးဆိုင္ရာအခြင့္အေရးေတြနဲ့ ပတ္သက္လို႔ လူတိုင္းမွာ ေမြးရာပါလြတ္လပ္မႈရွိတာကို အစိုးရေတြက လက္ခံလိုက္နာၾကမယ္ဆိုတဲ့ အျပည္ျပည္ဆုိင္ရာသေဘာတူစာခ်ဳပ္လို႔ ေျပာရမွာျဖစ္ပါတယ္။ ခပ္တိုတိုေျပာရရင္ေတာ့ လူတိုင္းအတြက္ နုိင္ငံေရးနဲ႔ နိုင္ငံသားအခြင့္အေရးျဖစ္ပါတယ္။
နိုင္ငံသားအခြင့္အေရးဆိုတာဘာလဲ။ နုိင္ငံသားအခြင့္အေရးဆိုတာကေတာ့ ဘယ္သူမဆို ကိုယ့္နိုင္ငံထဲမွာ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ရွင္သန္ေနထိုင္ခြင့္ကို အစိုးရေတြက တရားလက္လြတ္ေႏွာင့္ယွက္တဲ့ အႏၱရာယ္ကေန ကာကြယ္ေပးတဲ့ အခြင့္အေရးျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီအခြင့္အေရးေတြထဲမွာ တဦးခ်င္းရဲ့ လြတ္လပ္စြာ ကိုးကြယ္ယံုၾကည္ခြင့္၊ လြတ္လပ္စြာသြားလာခြင့္၊ တရားဥပေဒအရမွ်တတဲ့ စီရင္ခြင့္၊ ကြ်န္ျပဳခံရမႈကေန ကင္းလြတ္ခြင့္၊ ႏွိပ္စက္ညွဥ္းပမ္းမႈကေန ကင္းလြတ္ခြင့္ေတြပါဝင္ပါတယ္။ ဒီအခြင့္အေရးေတြအရ လူေတြၾကားမွာ တေယာက္နဲ႔တေယာက္၊ တဖြဲ႔နဲ႔တဖြဲ႔ ဖိႏွိပ္တာ၊ ခြဲျခားဆက္ဆံတာေတြလည္း ပေပ်ာက္မွာျဖစ္ပါတယ္။
နုိင္ငံေရးအခြင့္အေရးဆိုတာကေတာ့ အစိုးရကမူဝါဒေတြ ခ်မွတ္တာကို နိုင္ငံသားတိုင္းသိရွိခြင့္၊ ကိုယ္ ႏွစ္သက္တဲ့ နိုင္ငံေရးပါတီကို ေရြးခ်ယ္မဲေပးခြင့္၊ လြတ္လပ္စြာထုတ္ေဖာ္ ေျပာဆိုခြင့္၊ သတင္းမီဒီယာေတြ လြတ္လပ္ခြင့္၊ အသင္းအဖြဲ႔ သမဂၢ အစည္းအရံုးေတြ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ဖြဲ႔စည္းခြင့္၊ နိုင္ငံသားတိုင္း ဘယ္သူမဆို လြတ္လြတ္လပ္လပ္ အေရြးခ်ယ္ခံပိုင္ခြင့္ေတြျဖစ္ပါတယ္။ ဒီအခြင့္အေရးအရေတာ့ အစိုးရက ျပည္သူေတြအေပၚ သံကြန္ျခာနဲ႔အုပ္ၿပီး အုပ္ခ်ဳပ္ထားလို႔ မရေတာ့မွာျဖစ္ပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ ICCPR စာခ်ဳပ္ဟာ အျပည္ျပည္ဆုိင္ရာ လူ႔အခြင့္အေရးေၾကညာစာတမ္းရဲ့ အစိတ္အပိုင္း တခုလည္းျဖစ္ပါတယ္။ ဒီစာခ်ဳပ္အရ လူတိုင္းမွာ နိုင္ငံေရးနဲ႔ပတ္သက္လို႔ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေျပာဆိုနိုင္တာ၊ နိုင္ငံေရးလုပ္နိုင္တာ၊ နုိင္ငံေရးအယူဝါဒေတြ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ယံုၾကည္ခြင့္ရွိတာ ေတြအျပင္၊ နိုင္ငံေရးအရ ေၾကာက္ရြံ႔တုန္လႈပ္ရတဲ့အေျခအေနေတြကေနကင္းလြတ္ရမယ္လို႔ဆိုလို တာျဖစ္ပါတယ္။
ဒီစာခ်ဳပ္ ေရးဆြဲျပဌာန္းသင့္တဲ့အေၾကာင္းကို လြန္ခဲ့တဲ့ငါးဆယ့္သံုးႏွစ္၊ ၁၉၆၆ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာလက ကုလသမဂၢအေထြေထြညီလာခံကေန ေဆြးေႏြးဆံုးျဖတ္ခဲ့ၾကတာပါ။
လူသားေတြရဲ့ေမြးရာပါ လူ႔ဂုဏ္သိကၡာနဲ႔ တန္းတူညီမွ်ေရးဟာ ကမာၻႀကီးရဲ့ၿငိမ္းခ်မ္းေရး၊ လြတ္လပ္ေရးနဲ႔ တရားမွ်တေရးအေျခခံမူေတြျဖစ္တယ္လို႔ ICCPR စာခ်ဳပ္က ယံုၾကည္သတ္မွတ္ထားပါတယ္။
ဒီစာခ်ဳပ္ဟာ အခန္း ၆ ခန္းနဲ႔ ေရးဆြဲထားၿပီး အပိုဒ္ခြဲ ၅၃ ခ်က္ပါတဲ့ လူ႔အခြင့္အေရးေတြကို လိုက္နာ ေဆာင္ရြက္တာလည္း ျဖစ္ပါတယ္။
နုိင္ငံေရးနဲ႔နိုင္ငံသားအခြင့္အေရး ICCPR စာခ်ဳပ္ကို လက္ခံလိုက္နာမယ္လို႔ သေဘာတူၾကတဲ့ နုိင္ငံေပါင္း ၁၇၂ နိုင္ငံရွိေနပါၿပီ။ ဒီစာခ်ဳပ္ကို သိရွိတဲ့အေၾကာင္းပဲ ကနဦးလက္မွတ္ထိုးၿပီး၊ လိုက္နာဖို႔ လက္မွတ္မထိုးေသးတဲ့နုိင္ငံကေတာ့ ၆ နိုင္ငံရွိပါတယ္။ အဲဒီထဲမွာ တရုတ္နဲ႔ က်ဴးဘားနုိင္ငံတို႔ ပါဝင္ပါတယ္။
စာခ်ဳပ္ကိုသိရွိတဲ့အေၾကာင္းကနဦးလက္မွတ္ေရာ၊ လိုက္နာမယ္ဆိုတဲ့လက္မွတ္ကိုပါ တခုမွမထိုး ေသးတဲ့နိုင္ငံကေတာ့ ျမန္မာအပါအဝင္ ၁၉ နိုင္ငံရွိေနပါေသးတယ္။
ICCPR စာခ်ဳပ္ကို ေလးစားလိုက္နာမယ္လို႔သေဘာတူလက္မွတ္ထိုးတဲ့နိုင္ငံေတြအေနနဲ႔ အစိုးရက သူ႕နိုင္ငံသားေတြကို အကာအကြယ္ေပးရေတာ့မွာျဖစ္ၿပီး၊ တကယ္ကာကြယ္ေပး-မေပး၊ ခ်ိုးေဖာက္မႈ ရွိ-မရွိဆိုတာကို ကုလသမဂၢလူ႔အခြင့္အေရးေကာင္စီကေစာင့္ၾကည့္ေနမွာျဖစ္ပါတယ္။
ဒီစာခ်ဳပ္ကို ျမန္မာနိုင္ငံက သေဘာတူလက္မွတ္ထိုးဖို႔ အတြက္ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ေတြ၊ အရပ္ဖက္အဖြဲ႔အစည္းေတြ၊ လူ႔အခြင့္အေရးလႈပ္ရွားသူေတြၾကားမွာ ႏွီးေႏွာဖလွယ္ပြဲေတြ၊ ေဆြးေႏြးပြဲေတြ ေဆာင္ရြက္ေနတာေတာ့ၾကာပါၿပီ။
မေန႔က စက္တင္ဘာလ ၁ဝ ရက္ေန႔မွာေတာ့ အိမ္မဲၿမိဳ႕နယ္လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ ေဒၚသႏၱာက ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္မွာ ေဆြးေႏြးတာေတြ႔ရပါတယ္။ အဲဒီမွာ ေဒၚသႏၱာက စာခ်ဳပ္ကိုလက္မွတ္ထိုးသင့္ တယ္လို႔ အဆိုတင္သြင္းခဲ့ၿပီး၊ NLD ပါတီကိုယ္စားလွယ္ေတြကေထာက္ခံေဆြးေႏြးၾကပါတယ္။ တပ္မေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ေတြကေတာ့ ဒီစာခ်ဳပ္ကို သေဘာတူလိုက္ရင္ နိုင္ငံသားျဖစ္ခြင့္နဲ႔ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာကို ထိပါးလာနိုင္တယ္ဆုိၿပီး ကန္႔ကြက္ခဲ့ၾကပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ စာခ်ုပ္ကို အခ်ိန္ယူေလ့လာၾကဖို႔နဲ႔ အခုတင္သြင္းလိုက္တဲ့အဆိုကို မွတ္တမ္းအျဖစ္ထားဖို႔ပဲ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္မွာ ဆံုးျဖတ္လိုက္ပါတယ္။
ဒီေန႔ကမာၻ႔လူသားေပါင္း သန္း ခုႏွစ္ေထာင့္ ခုႏွစ္ရာေက်ာ္ထဲမွာ ျမန္မာျပည္သူ သန္း ၅ဝ ေက်ာ္လည္း ပါဝင္သလို၊ ျမန္မာနိုင္ငံဟာလည္း ကုလသမဂၢအဖြဲ႔ဝင္နုိင္ငံျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ျမန္မာနိုင္ငံဟာ ကမာၻနဲ႔ သီးျခားကင္းလြတ္ေနထိုင္နိုင္တဲ့ အေျခအေနမွာ မရွိတဲ့အတြက္ ကမာၻ႔ေရစီးေၾကာင္းနဲ႔ အတူလိုက္ပါ စီးေမ်ာဖို႔ စဥ္းစားဆံုးျဖတ္ရမယ့္အခ်ိန္ ေရာက္ေနၿပီျဖစ္တဲ့အေၾကာင္း တင္ျပလိုက္ရပါတယ္။
(RFA ဝိုင္းေတာ္သား ကိုေနရိန္ေက်ာ္ တင္ျပသည္)
