ក្នុងទិសដៅដោះស្រាយបញ្ហានេះ រដ្ឋាភិបាលកំពុងរៀបចំផែនការជាតិលើកទី២ សម្រាប់អាណត្តិថ្មីបន្តទៀត ដោយមានការចូលរួមពិគ្រោះយោបល់ពីអ្នកពាក់ព័ន្ធក្នុងសង្គមស៊ីវិលផង។
មានសកម្មជន តំណាងអង្គការ និងបណ្ដាញលើកស្ទួយសិទ្ធិនារី ចំនួន ៦០នាក់ បានមកជួបជុំគ្នានៅសណ្ឋាគារសាន់វ៉េ (Sunway Hotel) រាជធានីភ្នំពេញ នៅថ្ងៃទី៧ ធ្នូ ដើម្បីពិគ្រោះពិភាក្សាគ្នារកអនុសាសន៍ ឬមតិយោបល់នានា ដាក់ជូនក្រសួងកិច្ចការនារី សម្រាប់ដាក់បញ្ចូលទៅក្នុងផែនការសកម្មភាពជាតិថ្មីលើកទី២ ក្នុងទិសដៅទប់ស្កាត់អំពើហិង្សាលើស្ត្រីដែលត្រូវអនុវត្តក្នុងរយៈពេល ៤ឆ្នាំទៅមុខ បន្ទាប់ពីឆ្នាំ២០១២ ទៅ។
នាយិកាប្រតិបត្តិអង្គការយេនឌ័រ និងអភិវឌ្ឍន៍ ដើម្បីកម្ពុជា គឺអ្នកស្រី រស់ សុភាព ថ្លែងថា ការជួបជុំពិភាក្សាគ្នានេះ មានសារសំខាន់ណាស់ចំពោះពលរដ្ឋ អាជ្ញាធរ និងបណ្ដាញអង្គការនៅតាមមូលដ្ឋាន មានឱកាសផ្លាស់ប្ដូរបទពិសោធន៍កន្លងមក និងប្រមូលមតិយោបល់រួមចំណែកដាក់ចូលក្នុងផែនការសកម្មភាពជាតិថ្មី ដែលក្រសួងកិច្ចការនារីកំពុងដឹកនាំរៀបចំធ្វើ។
អំពើហិង្សាលើស្ត្រី ត្រូវបានអ្នកជំនាញ និងអ្នកធ្វើការលើកកម្ពស់សិទ្ធិនារី ចាត់ទុកថា ជាការរំលោភសិទ្ធិមនុស្ស ដែលមានចែងក្នុងច្បាប់សិទ្ធិមនុស្សអន្តរជាតិ ជាពិសេស គឺសិទ្ធិរបស់នារីដែលមានចែងក្នុងអនុសញ្ញាស្ដីពីការលុបបំបាត់រាល់ទម្រង់នៃការរើសអើងប្រឆាំងនឹងនារី (ស៊ី-ដ = CEDAW)។ ក្រៅពីនេះ សិទ្ធិនារីក៏ត្រូវបានការពារដោយក្របខ័ណ្ឌច្បាប់ជាតិមួយចំនួន ដែលមានជាអាទិ៍ រដ្ឋធម្មនុញ្ញនៃព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជា។
ទីប្រឹក្សាឯករាជមួយរូប ដែលធ្វើការឱ្យអង្គការយេនឌ័រ និងអភិវឌ្ឍន៍ ដើម្បីកម្ពុជា និងមជ្ឈមណ្ឌលព័ត៌មានស្ត្រីកម្ពុជា អ្នកស្រី វីកតូរៀ ភាសិន (Victoria Pearson) មានប្រសាសន៍នៅក្នុងកិច្ចពិភាក្សាថា អំពើហិង្សាលើស្ត្រី មានស្ថានភាព និងច្រើនទម្រង់ខុសៗគ្នា៖ «អំពើហិង្សាលើស្ត្រីនេះ គឺជាអំពើហិង្សាដែលទម្រង់ច្រើនយ៉ាង ក្នុងនោះអំពើហិង្សាលើស្ត្រីអាចជាអំពើហិង្សាក្នុងគ្រួសារ ជាការរំលោភសេពសន្ថវៈ ជាការបៀតបៀនផ្លូវភេទ ជាការជួញដូរស្ត្រី ជាការកេងប្រវ័ញ្ចផ្លូវភេទជាដើម។ ប៉ុន្តែទម្រង់អំពើហិង្សាលើស្ត្រី មិនមែនតែប៉ុណ្ណេះទេ តែនៅទីនេះ ខ្ញុំសូមលើកឡើងតែទម្រង់អំពើហិង្សាដែលតែងតែកើតមានញឹកញាប់ប៉ុណ្ណោះ»។
អ្នកស្រីបញ្ជាក់ថា ផែនការសកម្មភាពជាតិ គឺជាក្របខ័ណ្ឌគោលនយោបាយដែលកំណត់អំពីយុទ្ធសាស្ត្រសម្រាប់ស្ថាប័នពាក់ព័ន្ធធ្វើការជាមួយគ្នា ដើម្បីសម្រេចគោលដៅរួម ដោះស្រាយបញ្ហាអំពើហិង្សាលើស្ត្រីជាលក្ខណៈប្រព័ន្ធ មានការផ្លាស់ប្ដូរដោយចិរភាព និងសម្របសម្រួលដោយការចូលរួមពីអ្នកពាក់ព័ន្ធទាំងអស់គ្នា។
អ្នកសម្របសម្រួលកម្មវិធីនៃអង្គការសហប្រជាជាតិស្ដីពីស្ត្រី លោក វន វ៉ិត បញ្ជាក់ថា ការចូលរួមពិគ្រោះយោបល់ក្នុងការងាររៀបចំផែនការនេះ គឺជាការឆ្លុះបញ្ចាំងតម្រូវការពិតរបស់ពលរដ្ឋក្នុងសង្គម។
អ្នកស្រី រស់ សុភាព មានប្រសាសន៍ថា តាមការអនុវត្តផែនការលើកទី១ ពីឆ្នាំ២០០៩ ដល់ឆ្នាំ២០១២ ដែលមានសកម្មភាពផ្សព្វផ្សាយ អប់រំ និងការធ្វើច្បាប់គោលនយោបាយនានា អ្នកស្រីវាយតម្លៃថា ពលរដ្ឋខ្មែរទាំងឯកជន និងក្នុងស្ថាប័នរដ្ឋ មានការយល់ដឹង និងចូលរួមច្រើនជាងមុន ជាពិសេសក្នុងយុទ្ធនាការនានាប្រឆាំងនឹងអំពើហិង្សាលើស្ត្រី។ បន្ថែមលើនេះ មានករណីច្រើនបង្គួរដែរដែលស្ត្រីរងគ្រោះស្វែងរកជំនួយផ្នែកច្បាប់ នៅពេលណាអំពើហិង្សាកើតឡើង។
ការរៀបចំផែនការសកម្មភាពជាតិស្ដីពីការទប់ស្កាត់អំពើហិង្សាលើស្ត្រីថ្មីនេះ គេរំពឹងថានឹងបានចប់នៅពាក់កណ្ដាលឆ្នាំ២០១៣ ហើយនឹងត្រូវអនុវត្តជាគោលនយោបាយរបស់រដ្ឋាភិបាលរហូតដល់ឆ្នាំ២០១៧៕
កំណត់ចំណាំចំពោះអ្នកបញ្ចូលមតិនៅក្នុងអត្ថបទនេះ៖ ដើម្បីរក្សាសេចក្ដីថ្លៃថ្នូរ យើងខ្ញុំនឹងផ្សាយតែមតិណា ដែលមិនជេរប្រមាថដល់អ្នកដទៃប៉ុណ្ណោះ។