អ្នក​កាសែត​ត្រូវការ​ក្រមសីលធម៌​វិជ្ជាជីវៈ

ប្រទេស​កម្ពុជា​បាន​បើក​ឲ្យ​មាន​សារព័ត៌មាន​សេរី និង​ឯករាជ្យ​តាំង​ពី​ឆ្នាំ​១៩៩៣ មក ប៉ុន្តែ​មាន​អ្នក​កាសែត​មួយ​ចំនួន​មិន​បាន​ប្រើ​ប្រាស់​សេរីភាព​នោះ​ឲ្យ​ចំ​​ទិសដៅ ក្នុង​ការ​ផ្សព្វ​ផ្សាយ​ព័ត៌មាន​បម្រើ​ប្រជា​ពល​រដ្ឋ​ឲ្យ​បាន​ត្រឹម​ត្រូវ​​នៅ​ឡើយ​ទេ។

0:00 / 0:00

តំណាង​សមាគម​អ្នក​សារព័ត៌មាន​ចំនួន​ប្រមាណ ២០​អង្គភាព និង​អ្នក​សារព័ត៌មាន​ចំនួន​ជាង ១០០​នាក់ បាន​ជួប​ប្រជុំ​គ្នា​នៅ​ថ្ងៃ​ទី​១២ ខែ​វិច្ឆិកា ដើម្បី​បង្កើត​ក្រុម​ប្រឹក្សា​ក្រម​សីលធម៌​អ្នក​សារ​ព័ត៌មាន និង​តាក់​តែង​ក្រម​សីលធម៌​រួម​មួយ សម្រាប់​ឲ្យ​អ្នក​សារ​ព័ត៌មាន​នានា នៅ​ក្នុង​ប្រទេស​កម្ពុជា យក​ទៅ​អនុវត្ត​នៅ​ក្នុង​ការ​ប្រមូល​ព័ត៌មាន ប្រកប​ដោយ​វិជ្ជាជីវៈ និង​ដោយ​សុចរិត សម្រាប់​ការ​ផ្សាយ​ព័ត៌មាន​ដល់​មហា​ជន។

ការ​បង្កើត​ក្រុម​ប្រឹក្សា​នេះ គឺ​ដើម្បី​ត្រួត​ពិនិត្យ​កំហុស​ឆ្គង​នានា​របស់​អ្នក​សារ​ព័ត៌មាន ហើយ​ក្រម​សីលធម៌​សារ​ព័ត៌មាន ដែល​គេ​បាន​ចង​ក្រង និង​ក្លាយ​ជា​ឧបករណ៍​ចង្អុល​ផ្លូវ​ក្នុង​ការ​ពង្រឹង​វិជ្ជាជីវៈ​នៅ​គ្រា​ដែល​មាន​ការ​រិះគន់​ថា អ្នក​កាសែត​មួយ​ចំនួន បាន​ប្រើ​តួនាទី​របស់​ខ្លួន​ទៅ​ជំរិត​ទារ​ប្រាក់​ពី​ឈ្មួញ​ដឹក​ឈើ​ខុស​ច្បាប់។ ជំរិត​ទារ​ប្រាក់​ជា​ថ្នូរ​និង​ការ​ព្យួរ​ព័ត៌មាន។ និង​ទទួល​សំណូក​ដើម្បី​ជា​ថ្នូរ​នឹង​ការ​ផ្សាយ​ព័ត៌មាន​បំពេញ​ចិត្ត​របស់​មន្ត្រី​ជាន់​ខ្ពស់ ឬ​ឈ្មួញ​ណា​ម្នាក់។

ប្រធាន​ផ្នែក​កម្មវិធី​ផ្សព្វ​ផ្សាយ​របស់​អង្គការ​មិន​មែន​រដ្ឋាភិបាល ផែក (Pact) លោក សេក បរិសុទ្ធ និង​ជា​តំណាង​ក្រុម​បច្ចេកទេស​នៃ​ក្រុម​ប្រឹក្សា​នេះ បាន​មាន​ប្រសាសន៍​ថា លោក​សុំ​ឲ្យ​មន្ត្រី​រដ្ឋាភិបាល​នានា ផ្ដល់​ឱកាស​ក្នុង​ការ​ជួប​សម្ភាស និង​ផ្ដល់​ឯកសារ​នៅ​ពេល​ណា​អ្នក​កាសែត​ស្នើ​សុំ ដើម្បី​ឲ្យ​ព័ត៌មាន​របស់​គាត់​មាន​ភាព​ច្បាស់​លាស់ និង​ត្រឹម​ត្រូវ ៖ «គឺ​សេរីភាព​ក្នុង​ការ​បញ្ចេញ​មតិ និង​សេរីភាព​នៃ​សារ​ព័ត៌មាន គឺ​ជា​ឧក​ស៊ី​សែន​នៃ​លទ្ធិ​ប្រជាធិបតេយ្យ»

ក្រម​សីលធម៌​សំខាន់ៗ ដែល​បាន​ចង​ក្រង​នោះ គឺ​បាន​ចែង​ថា អ្នក​កាសែត​ស្វែង​រក​ការ​ពិត និង​រាយ​ការណ៍​ព័ត៌មាន​ពិត។ ទទួល​ខុស​ត្រូវ​ចំពោះ​មុខ​ច្បាប់ ស្ដីពី​សារ​ព័ត៌មាន។ ការ​ពារ​ប្រភព​ព័ត៌មាន។ កុំ​ឲ្យ​មាន​ការ​រើសអើង។ និង​រក្សា​ភាព​ស្អាត​ស្អំ មិន​ទទួល​សំណូក​អ្វី​មួយ។

ប្រភព​ពី​មន្ត្រី​រដ្ឋាភិបាល​កម្ពុជា និង​ឯកសារ​បាន​ឲ្យ​ដឹង​ថា នៅ​ក្នុង​ប្រទេស​កម្ពុជា​មាន​កាសែត​ជា​ភាសា​ខ្មែរ​ចំនួន​ជាង ៤០០​អង្គភាព, ស្ថានីយ​វិទ្យុ​ចំនួន​៨៧, ទស្សនាវដ្ដី ចំនួន​១១៦, ព្រឹត្តិបត្រ ចំនួន​៣៥ និង​កាសែត​ជា​ភាសា​បរទេស​ចំនួន​ជាង​៣០។ មាន​សមាគម​អ្នក​កាសែត​ចំនួន​ប្រមាណ​២០ នៅ​ក្នុង​ប្រទេស​កម្ពុជា។

រដ្ឋលេខាធិការ​ក្រសួង​ព័ត៌មាន​លោក ហោ សុភាព បាន​មាន​ប្រសាសន៍​ថា មាន​អ្នក​កាសែត​មួយ​ចំនួន​មិន​បាន​បំពេញ​តួ​នាទី​តាម​ក្រម​សីលធម៌ និង​វិជ្ជាជីវៈ​ឡើយ ៖ «រថ​យន្ត​ខ្លះ ហើយ​ធ្វើ​ផ្ដេសផ្ដាស​នៅ​តាម​មូលដ្ឋាន នៅ​តាម​ជន​បទ​ហ្នឹង។ ហើយ​ផ្លាក​សារ​ព័ត៌មាន​ហ្នឹង យក​ធ្វើ​មិន​ត្រឹម​ត្រូវ។ ទាក់​ទង​កិត្តិយស និង​សេចក្ដី​ថ្លៃថ្នូរ​របស់​អ្នក​សារ​ព័ត៌មាន​ទាំង​អស់។ ហើយ​ក្រសួង​អត់​ដែល​គាំទ្រ​ចំពោះ​បញ្ហា​ទាំង​អស់​នេះ​ទេ»

អ្នក​យក​ព័ត៌មាន​ម្នាក់​របស់​កាសែត​ភ្នំពេញ​ប៉ុស្តិ៍ (Phnom Penh Post) លោក​ស្រី ឆាយ ច័ន្ទ​នីដា បាន​ថ្លែង​ថា ក្រម​សីលធម៌ គឺ​ជា​ការ​លើក​តម្លៃ​អ្នក​សារ​ព័ត៌មាន​នៅ​ក្នុង​សង្គម ៖ «ខ្លះ​គោរព​តាម​វិជ្ជាជីវៈ តាម​ច្បាប់​របប​សារ​ព័ត៌មាន តែ​អ្នក​ខ្លះ បើ​ទោះ​ជា​គាត់​ដឹង​ក៏​ដោយ តែ​គាត់​មិន​បាន​គោរព​ទៅ​តាម​វិជ្ជាជីវៈ​ទេ។ គាត់​ដើរ​យក​លុយ​គេ ធ្វើ​ឲ្យ​ខូច​តម្លៃ​អ្នក​សារ​ព័ត៌មាន​ដទៃ​ទៀត»

ចាប់​តាំង​ពី​ឆ្នាំ​២០០៨ មក អ្នក​កាសែត​ចំនួន​ជាង ១០​នាក់​ហើយ បាន​រង​ការ​ប្ដឹង និង​ចាប់​ដាក់​គុក​ក្រោម​បទ​ផ្សាយ​ព័ត៌មាន​មិន​ពិត និង​បរិហារកេរ្តិ៍ នៅ​ក្នុង​នោះ មាន​លោក ហង្ស ចក្រា ចាងហ្វាង​កាសែត​ខ្មែរ​ម្ចាស់​ស្រុក។ លោក ដាំ សិទ្ធិ ចាងហ្វាង​កាសែត​មនសិការ​ខ្មែរ។ លោក រស់ សុឃិត និង​អ្នក​កាសែត​មួយ​ចំនួន​ទៀត​ប្រចាំ​ការ​នៅ​តាម​ខេត្ត។ មាន​អ្នក​កាសែត​មួយ​ចំនួន​ទៀត​ដែរ បាន​រង​ការ​ចាប់​ខ្លួន​ដោយ​សារ​តែ​រង​ការ​ចោទ​ថា បាន​ជំរិត​ទារ​ប្រាក់​ពី​ឈ្មួញ​ដឹក​ឈើ ឬ​ទំនិញ​ខុស​ច្បាប់៕