មន្ត្រីសម្របសម្រួលសមាគមអាដហុក ប្រចាំខេត្តពោធិ៍សាត់ លោក ភួង សុធា មានប្រសាសន៍នៅថ្ងៃទី២ ខែតុលា ថា ប្រសិនបើការចុះអង្កេតរបស់លោកនៅក្រោយថ្ងៃបុណ្យភ្ជុំបិណ្ឌនោះ បានរកឃើញដូចការចោទប្រកាន់របស់ប្រជាពលរដ្ឋមែន លោកនឹងសរសេររបាយការណ៍មួយទៅកាន់សាលាខេត្តពោធិ៍សាត់ ដើម្បីឲ្យជួយអន្តរាគមន៍បញ្ហានេះជាបន្ទាន់។
លោក ភួង សុធា៖ «មានប្រជាពលរដ្ឋជាច្រើននៅក្នុងស្រុកបាកាន ស្រុកកណ្ដៀង ស្រុកក្រគរ ទៅសួរគាត់ថា ស្ដាប់វិទ្យុអាស៊ីសេរី ឬមួយក៏ វី.អូ.អេ ថាអ៊ីចឹងទៅវាមិនឯករាជ្យទេ មានតែវិទ្យុបាយ័ន ឬមួយក៏ទូរទស្សន៍បាយ័នទេ បានវាឯករាជ្យអ៊ីចឹងទៅណា!»។
លោកបញ្ជាក់ថា ប្រភពព័ត៌មានដែលលោកទទួលបាន គឺចេញមកពីប្រជាពលរដ្ឋនៅតាមបណ្ដាស្រុកមួយចំនួន ដូចជាស្រុកកណ្ដៀង បាកាន ក្រគរ និងស្រុកភ្នំក្រវាញ ក៏ប៉ុន្តែប្រភពព័ត៌មានទាំងនោះសុំមិនឲ្យបញ្ជាក់អត្តសញ្ញាណឡើយ។
ទាក់ទងនឹងបញ្ហានេះអភិបាលនៃគណៈអភិបាលខេត្តពោធិ៍សាត់ លោក ខូយ សុខា បានបដិសេធមិនធ្វើអត្ថាធិប្បាយចំពោះការលើកឡើងរបស់ប្រជាពលរដ្ឋនេះជាមួយវិទ្យុអាស៊ីសេរី តាមរយៈទូរស័ព្ទទេ នៅរសៀលថ្ងៃទី២ ខែតុលា។
ទោះជាយ៉ាងណាប្រធានមន្ទីរព័ត៌មានខេត្តពោធិ៍សាត់ លោក ឡាយ ចេងលាង ថ្លែងថា កន្លងមកមានការរឹតបន្តឹងចំពោះអ្នកសារព័ត៌មានដែលបានប្រព្រឹត្តផ្ទុយពីវិជ្ជាជីវៈរបស់ខ្លួន ក៏ប៉ុន្តែសម្រាប់ប្រជាពលរដ្ឋ អាជ្ញាធរមិនដែលបានរឹតត្បិត ឬហាមឃាត់ប្រជាពលរដ្ឋមិនឲ្យស្ដាប់វិទ្យុណានោះទេ៖ «អត់ទេ! វាមិនដែលហាមឃាត់អីទេ វិទ្យុរៀងៗខ្លួន មានអ្នកណាគេហាមឃាត់។ រាល់ពេលវាគ្មានអ្នកណាហាមឃាត់ទេ មិនសមហេតុសមផលទេ មិនត្រឹមត្រូវទេអ្នកនិយាយ»។
អ្នកវិភាគសង្គមឯករាជ្យ លោក កែម ឡី មានប្រសាសន៍ថា នៅប្រទេសកម្ពុជា ពុំមានទូរទស្សន៍ឯករាជ្យនោះទេ ហើយវិទ្យុនៅក្នុងស្រុកដែលមានការផ្សាយឯករាជ្យនោះ គឺមានតែ ២ ឬ ៣ប៉ុណ្ណោះ។ ប្រជាពលរដ្ឋពិបាកស្វែងរកប្រភពព័ត៌មានដែលឯករាជ្យ និងច្បាស់ការណ៍ដើម្បីស្ដាប់ ឬអានណាស់ ដូច្នេះពួកគាត់តែងតែបើកមើល និងស្ដាប់ពីបណ្ដាញផ្សព្វផ្សាយអន្តរជាតិ។
លោក កែម ឡី៖ «ការបិទព័ត៌មាន ការមិនឲ្យស្ដាប់ព័ត៌មាន ទោះជាជ្រុងណាក៏ដោយ វាជាគ្រោះថ្នាក់មួយទៅដល់ស្រុកទេស ព្រោះប្រទេសខ្មែរត្រូវការស្ដាប់ព័ត៌មានឯករាជ្យ។ ព័ត៌មានដែលមានគុណភាព ព័ត៌មានដែលអាចយកទៅប្រើប្រាស់បាន មិនមែនស្ដាប់ព័ត៌មានដែលលំអៀង ឬក៏ព័ត៌មានដែលពុំមានគុណភាព ឬក៏ព័ត៌មានដែលអត់ប្រយោជន៍មិនអាចយកទៅស្ដាប់បាន»។
លោកបញ្ជាក់ថា ដើម្បីធានាឲ្យបាននូវសិទ្ធិទទួលព័ត៌មាននៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា ទី១ រដ្ឋាភិបាលត្រូវតែបង្កើតឲ្យមានច្បាប់ស្ដីអំពីសិទ្ធិទទួលបានព័ត៌មាន ទី២ បណ្ដាញផ្សព្វផ្សាយព័ត៌មានឯករាជ្យត្រូវតែពង្រីកវិសាលភាពរបស់ខ្លួន និងទី៣ ប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយរបស់រដ្ឋត្រូវតែបើកចំហ ហើយពង្រឹងគុណភាពព័ត៌មានរបស់ខ្លួន។
យោងតាមសៀវភៅសុខភាពប្រជាសាស្ត្ររបស់ក្រសួងសុខាភិបាល ឆ្នាំ២០១០ មានប្រជាពលរដ្ឋបានទទួលព័ត៌មាន ១ដង ក្នុង១សប្ដាហ៍ ពោលគឺ ៦០ភាគរយ បានទស្សនាតាមរយៈកញ្ចក់ទូរទស្សន៍ ៤០ភាគយក ស្ដាប់វិទ្យុ និង ១៦ភាគរយ អានកាសែត ទស្សនាវដ្ដី ឬព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានផ្សេងៗ៕
កំណត់ចំណាំចំពោះអ្នកបញ្ចូលមតិនៅក្នុងអត្ថបទនេះ៖
ដើម្បីរក្សាសេចក្ដីថ្លៃថ្នូរ យើងខ្ញុំនឹងផ្សាយតែមតិណា ដែលមិនជេរប្រមាថដល់អ្នកដទៃប៉ុណ្ណោះ។