ចិន​និង​​អាមេរិក​ដើរ​តួ​​សំខាន់​ក្នុង​ការ​ដោះ​ស្រាយ​ជម្លោះ​សមុទ្រ​ចិន​ខាង​ត្បូង

ដោយ អាន ស៊ីថាវ
2013.03.12

អ្នក​វិភាគ​នយោបាយ​បាន​រក​ឃើញ​ថា ប្រទេស​ចិន និង​សហរដ្ឋអាមេរិក ស្ថិត​នៅ​ពី​ក្រោយ​នៃ​ជម្លោះ​សមុទ្រ​ចិន ខាង​ត្បូង ជាមួយ​​ប្រទេស​​សមាជិក​អាស៊ាន​មួយ​ចំនួន។ ប្រទេស​នោះ​​កំពុង​ប្រឹង​ប្រែង​ទាំង​​នយោបាយ​សេដ្ឋកិច្ច និង​ការបរទេស​ ដើម្បី​បង្កើន​ឥទ្ធិពល​​លើ​តំបន់​សមុទ្រ​ចិន​ខាង​ត្បូង ដែល​គេ​អះ​អាង​ថា​ ជា​ច្រក​យុទ្ធសាស្ត្រ​សំខាន់​ គាំ​ទ្រ​ដល់​​ពាណិជ្ជកម្ម​អន្តរជាតិ។

ប្រទេស​ណា​​​ដែល​មាន​ឥទ្ធិពល​គ្រប់គ្រង​លើ​តំបន់​​សមុទ្រ​ចិន​ខាង​ត្បូង​នោះ បាន​ប្រទេស​នោះ​​ទំនង​នឹង​អាច​ក្លាយ​ជា​ប្រទេស​មហា​អំណាច​​​សេដ្ឋកិច្ច​លើ​ពិភពលោក។

ជម្លោះ​រវាង​សមុទ្រ​ចិន​ខាង​ត្បូង​រវាង​ប្រទេស​សមាជិក​អាស៊ាន ជា​​បញ្ហា​​​ដែល​​ស្ថិត​នៅ​ក្រៅ​ផែន​ទី​បង្ហាញ​ផ្លូវ​របស់​អាស៊ាន ស្ដី​ពី​​ការ​បង្កើត​សហគមន៍​តែ​មួយ​នៅ​ឆ្នាំ​២០១៥។ បញ្ហា​នេះ​អាច​​ជា​មូលដ្ឋាន​ជំរុញ​ឲ្យ​ប្រទេស​សមាជិក​អាស៊ាន​ បែក​បាក់​គ្នា ប្រសិន​បើ​ប្រធាន​ប្ដូរ​វេន​​អាស៊ាន​ដោះ​ស្រាយ​មិន​ប្រកប​ដោយ​យុត្តិធម៌​ និង​​មិន​ស្មើ​ភាព​គ្នា​នោះ​ទេ។

ប្រទេស​សមាជិក​​អាស៊ាន​ដែល​មាន​ជម្លោះ​សមុទ្រ​ចិន​ខាង​ត្បូង​ជាមួយ​ចិន​ រួម​មាន​ប្រទេស​ហ្វីលីពីន វៀតណាម ប្រ៊ុយណេ ម៉ាឡេស៊ី ​និង​ប្រទេស​ឥណ្ឌូនេស៊ី។

ទោះ​ជា​យ៉ាង​ណា ប្រធាន​ប្ដូរ​វេន​ឆ្នាំ​២០១២​ ប្រទេស​កម្ពុជា មិន​បាន​សម្រប​សម្រួល​​ដោះ​ស្រាយ​ជម្លោះ​​ដែន​សមុទ្រ​ចិន​ខាង​ត្បូង​​បាន​ដោយ​ជោគជ័យ​ទេ រួម​ទាំង​កិច្ច​ប្រជុំ​កំពូល​អាស៊ាន​​នៅ​រាជធានី​ភ្នំពេញ ក៏​មិន​បាន​ចេញ​ជា​សេចក្ដី​​ថ្លែងការណ៍​​រួម​ឡើយ ដែល​ផ្ទុយ​ពី​គោលបំណង​​កិច្ច​ប្រជុំ​កំពូល​អាស៊ាន​កន្លង​មក។

អ្នក​វិភាគ​នានា​យល់​ឃើញ​ថា បញ្ហា​សមុទ្រ​ចិន​ខាង​ត្បូង​ អាច​នឹង​មាន​ដំណោះ​ស្រាយ​ថ្មី​បន្ថែម​ទៀត​ ពេល​ដែល​​អាស៊ាន​មាន​អគ្គលេខាធិការ​អាស៊ាន​ថ្មី និង​ប្រធាន​អាស៊ាន​ប្ដូរ​វេន បាន​​ផ្លាស់​ប្ដូរ​នៅ​ឆ្នាំ​ ២០១៣។

ប៉ុន្តែ​អ្នក​វិភាគ​នយោបាយ​ លោក​បណ្ឌិត​ សុខ ទូច មាន​ប្រសាសន៍​ថា​ ការ​ដោះ​ស្រាយ​ជម្លោះ​សមុទ្រ​ចិន​ខាង​ត្បូង​ជា​រឿង​មួយ​លំបាក។ ការ​លំបាក​នោះ​ គឺ​ប្រទេស​មហា​អំណាច​ធំៗ​ ដូច​ជា​ចិន និង​សហរដ្ឋអាមេរិក នៅ​ពី​ក្រោយ​ជម្លោះ​នេះ​ តាម​រយៈ​ឥទ្ធិពល​អំណាច​នៃ​​ការ​ចាត់​ចែង​គោល​នយោបាយ​ការ​បរទេស។ ការ​លំបាក​ផ្សេង​ទៀត ​គឺ​ផល​ប្រយោជន៍​នៃ​ប្រទេស​មហាអំណាច​ទាំង​ពីរ​ ចង់​បាន​ខុស​​គ្នា។ ឧទាហរណ៍​ សហរដ្ឋអាមេរិក​ចង់​រក្សា​មហាអំណាច​សេដ្ឋកិច្ច​ទី​មួយ​លើ​ពិភពលោក ចំណែក​ប្រទេស​ចិន ចង់​ក្លាយ​ជា​មហាអំណាច​សេដ្ឋកិច្ច​ពិភពលោក​ទី​មួយ​​ដែរ នៅ​ឆ្នាំ​២០១៥។

អ្នក​វិភាគ​នយោបាយ​​លោកបណ្ឌិត​ សុខ ទូច មាន​ប្រសាសន៍​​ថា ទីតាំង​ភូមិសាស្ត្រ​នយោបាយ​ក្នុង​សមាគម​ប្រជាជាតិ​អាស៊ីអាគ្នេយ៍ ដែល​ប្រទេស​មហាអំណាច​ដូច​ជា​ចិន អាច​មាន​ទំនាក់​ទំនង​ល្អ គឺ​​​ប្រទេស​កម្ពុជា។ ប៉ុន្តែ​សហរដ្ឋអាមេរិក​វិញ​ មាន​ភាព​បត់​បែន​ខ្លាំង​ ដោយ​មាន​ទំនាក់​ទំនង​ល្អ​រវាង​ប្រទេស​សមាជិក​អាស៊ាន​ទាំង​អស់។ មាន​ន័យ​ថា ប្រទេស​សមាជិក​អាស៊ាន​ មាន​ទំនាក់​ទំនង​ពាណិជ្ជកម្ម​ជាមួយ​ប្រទេស​​ចិន​ ប៉ុន្តែ​​ធ្វើ​នយោបាយ​​ការ​បរទេស​ជាមួយ​សហរដ្ឋអាមេរិក។

របាយការណ៍​របស់​​សមាគម​ប្រជាជាតិ​អាស៊ីអាគ្នេយ៍​​ស្ដី​ពី​ពាណិជ្ជកម្ម​បាន​បង្ហាញ​ថា ទំហំ​ពាណិជ្ជកម្ម​ផ្ទៃ​ក្នុង​​​រវាង​ប្រទេស​សមាជិក​​អាស៊ាន​ មាន​ប្រមាណ ២៥%។ ការ​ធ្វើ​ពាណិជ្ជកម្ម​​​រវាង​អាស៊ាន និង​​ប្រទេស​ចិន​ មាន​ប្រមាណ ១១% ហើយ​ការ​ធ្វើ​ពាណិជ្ជកម្ម​រវាង​​សហរដ្ឋអាមេរិក​វិញ​មាន​ចំនួន ៩% នៃ​ទំហំ​ពាណិជ្ជកម្ម​សរុប​របស់​អាស៊ាន​​តែ​ប៉ុណ្ណោះ។

សាស្ត្រាចារ្យ​នៅ​សាកលវិទ្យាល័យ​ភូមិន្ទ​ភ្នំពេញ ផ្នែក​ទំនាក់​ទំនង​អន្តរជាតិ លោក ឡេង ធារិទ្ធ មាន​ប្រសាសន៍​ថា ទាំង​ផល​ប្រយោជន៍​សេដ្ឋកិច្ច​ និង​នយោបាយ​ដែល​ប្រទេស​​មហាអំណាច​​សម្លឹង​ឃើញ​តំបន់​សមុទ្រ​ចិន ខាង​ត្បូង។ ម៉្យាង​វិញ​ទៀត តំបន់​សមុទ្រ​ចិន​ខាង​ត្បូង ជា​ទីតាំង​យុទ្ធសាស្ត្រ​​មួយ​យ៉ាង​សំខាន់​សម្រាប់​ការ​ដឹក​ជញ្ជូន គាំទ្រ​ដល់​ពាណិជ្ជកម្ម​អន្តរជាតិ។

លោក ឡេង ធារិទ្ធ មាន​ប្រសាសន៍​បន្ថែម​ថា លទ្ធភាព​ដែល​អាច​ដោះ​ស្រាយ​ជម្លោះ​សមុទ្រ​ចិន បាន​គឺ​ការ​បង្កើត​ក្រម​ប្រតិបត្តិ​សមុទ្រ​ចិន​ខាង​ត្បូង។ ម៉្យាង​វិញ​ប្រទេស​វៀតណាម ដែល​ជា​អគ្គលេខាធិការ​អាស៊ាន​​មាន​តួនាទី​សំខាន់​ក្នុង​សម្រប​សម្រួល​លើ​បញ្ហា​នេះ តាម​រយៈ​ការ​បង្កើត​តុ​ចរចា​មួយ​ដែល​មាន​ការ​ព្រមព្រៀង​គ្នា​ពី​គ្រប់​ភាគី​មាន​ជម្លោះ។

ម៉្យាង​វិញ​ទៀត ការ​ចូល​​រួម​របស់​អាមេរិក នៅ​ក្នុង​ជម្លោះ​សមុទ្រ​ចិន​ខាង​ត្បូង គឺ​ចង់​រក្សា​ចំណង​មិត្តភាព​រវាង​សហរដ្ឋអាមេរិក និង​ប្រទេស​សមាជិក​អាស៊ាន។

ទោះ​ជា​​យ៉ាង​ណា ប្រធាន​ប្ដូរ​វេន​អាស៊ាន​នៅ​ឆ្នាំ​២០១៣ ដែល​ជា​ប្រទេស​ប្រ៊ុយណេ និង​អគ្គលេខាធិការ​អាស៊ាន​ថ្មី​មក​ពី​ប្រទេស​វៀតណាម ទំនង​ជា​មិន​អាច​ដោះ​ស្រាយ​បញ្ហា​សមុទ្រ​ចិន ខាង​ត្បូង​បាន​ឡើយ។ ផ្ទុយ​ទៅ​វិញ អាច​បង្ក​ជា​បញ្ហា​​អសន្តិសុខ​នានា​រវាង​ប្រទេស​សមាជិក​អាស៊ាន​ រវាង​ប្រទេស​ចិន ឬ​សហរដ្ឋអាមេរិក។

អ្នក​វិភាគ​នយោបាយ​បាន​អះអាង​ថា ប្រទេស​មួយ​ធានា​បាន​នូវ​​​មហាអំណាច​លើ​ពិភពលោក​បាន ត្រូវ​ទាមទារ​​កត្តា​បី​សំខាន់។ ទី​មួយ​អំណាច​​យោធា ទី​ពីរ​អំណាច​ការទូត និង​ទី​បី ​​អំណាច​សេដ្ឋកិច្ច ហើយ​​ប្រទេស​មហា​អំណាច​សម្លឹង​មក​​អាស៊ាន​ ដោយ​សារ​តែ​ហេតុផល​សំខាន់​​បួន​ ដែល​ប្រទេស​ មហា​អំណាច​ដូច​ជា​ចិន និង​សហរដ្ឋអាមេរិក​​​ ចូល​រួម​ក្នុង​ជម្លោះ​សមុទ្រ​ចិន​ខាង​ត្បូង។ ទី​មួយ​គឺ​ ធនធាន​ធម្ម​ជាតិ​នៅ​ក្នុង​ដី និង​សម្បត្តិ​ធម្មជាតិ​នៅ​ក្នុង​ទឹក ទី​ពីរ នាវាចរណ៍​ ទី​បី ការ​​រក្សា​ស្ថិរភាព​នយោបាយ​នៅ​ក្នុង​តំបន់ និង​ទី​បួន គឺ​​ជា​ទី​កន្លែង​សមស្រប​មួយ​​សម្រាប់​ពង្រីក​ឥទ្ធិពល​មហា​អំណាច និង​ការ​ពង្រីក​ទីផ្សារ​របស់​ខ្លួន៕

កំណត់ចំណាំចំពោះអ្នកបញ្ចូលមតិនៅក្នុងអត្ថបទនេះ៖ ដើម្បី​រក្សា​សេចក្ដី​ថ្លៃថ្នូរ យើង​ខ្ញុំ​នឹង​ផ្សាយ​តែ​មតិ​ណា ដែល​មិន​ជេរ​ប្រមាថ​ដល់​អ្នក​ដទៃ​ប៉ុណ្ណោះ។

បញ្ចេញ​មតិយោបល់៖

បញ្ចូលមតិរបស់អ្នកដោយបំពេញទម្រង់ខាងក្រោមជាអក្សរសុទ្ធ។ មតិនឹងត្រូវសម្រេចដោយអ្នកសម្របសម្រួល និងអាចពិនិត្យកែប្រែឲ្យស្របតាម លក្ខខណ្ឌនៃការប្រើប្រាស់ របស់វិទ្យុអាស៊ីសេរី។ មតិនឹងមិនអាចមើលឃើញភ្លាមៗទេ។ វិទ្យុអាស៊ីសេរី មិនទទួលខុសត្រូវចំពោះខ្លឹមសារនៃមតិដែលបានចុះផ្សាយឡើយ។ សូមគោរពមតិរបស់អ្នកដទៃ ហើយប្រកាន់ខ្ជាប់នូវការពិត។