អ្នកដឹកនាំការតស៊ូដើម្បីឯករាជ្យប្រទេសកម្ពុជានេះ គឺព្រះករុណា នរោត្តម សីហនុ។ វាគឺជាការបញ្ចប់ទាំងស្រុងនូវអាណានិគមបារាំងនៅកម្ពុជា។ បន្ទាប់ពីទទួលបានឯករាជ្យទាំងស្រុងពីបារាំង នៅឆ្នាំ១៩៥៣ ព្រះករុណា នរោត្តម សីហនុ រួមជាមួយសហការីព្រះអង្គមួយចំនួនទៀត បានប្រឹងប្រែងកសាងប្រទេសឲ្យរីកចម្រើនជាលំដាប់។
ព្រះអង្គត្រូវបានអ្នកសិក្សាពីបញ្ហាកម្ពុជាមួយចំនួនវាយតម្លៃថា បានប្រកាន់នយោបាយប៉ិនប្រសប់មួយ គឺអព្យាក្រឹតភាព ដោយបាននាំយកសុខសន្តិភាព និងការរីកចម្រើនមកជូនប្រទេសជាតិ និងប្រជារាស្ត្ររបស់ព្រះអង្គ។
អ្នកស្រាវជ្រាវផ្នែកប្រវត្តិសាស្ត្រនយោបាយបានឲ្យដឹងថា ការប្រកាន់នយោបាយបែបនេះ ក៏ជាការសមស្របសម្រាប់សង្គមកម្ពុជានៅពេលនោះដែរ។ ប៉ុន្តែឥទ្ធិពលសង្គ្រាមត្រជាក់ គឺការប្រកួតប្រជែងរវាងលទ្ធិកុម្មុយនិស្ត និងសេរី បានធ្វើឲ្យប្រទេសកម្ពុជាស្ងប់ស្ងាត់មួយ ត្រូវធ្លាក់ចូលទៅក្នុងភ្លើងសង្គ្រាម។
លោក ឱម ឧត្តម ដែលបានស្រាវជ្រាវ និងជួបសម្ភាសជាមួយអ្នកជំនាញមានសេចក្តីរាយការណ៍អំពីបញ្ហានេះ ៖