មន្ត្រី៖ បារម្ភខ្លាចបាត់បង់សហគមន៍ទេសចរណ៍បន្ទាយឆ្មារ
2013.01.04
ប៉ុន្តែ មន្ត្រីសហគមន៍បានសម្ដែងក្ដីបារម្ភថា នៅថ្ងៃអនាគត សហគមន៍ទេសចរណ៍បន្ទាយឆ្មារ ដែលចងក្រងឡើងដោយក្រុមអ្នកភូមិនោះ នឹងត្រូវបាត់បង់។
តើមូលហេតុអ្វីបានជាសហគមន៍នោះមិនអាចរក្សាលំនឹងរបស់ខ្លួនបាន?
សហគមន៍ទេសចរណ៍បន្ទាយឆ្មារ គឺជាឈ្មោះសហគមន៍មួយស្ថិតនៅក្នុងឃុំបន្ទាយឆ្មារ ស្រុកថ្មពួក ខេត្តបន្ទាយមានជ័យ។ បច្ចុប្បន្ន សហគមន៍នេះមានសកម្មភាពជាច្រើនសម្រាប់បម្រើសេវាកម្មជូនដល់ភ្ញៀវទេសចរជាតិ និងបរទេស។ សេវាកម្មទាំងនោះមានដូចជា សេវាកម្មមគ្គុទ្ទេសក៍ សេវាកម្មសម្រាប់ធ្វើដំណើរទៅទស្សនាប្រាសាទ សេវាកម្មម្ហូបអាហារ និងផ្ទះសំណាក់ជាដើម។
ផ្ទះសំណាក់សហគមន៍ចំនួន ៧ខ្នង ផ្ទះសហគមន៍ខ្លះមានបួនបន្ទប់ ផ្ទះខ្លះទៀតមានបីបន្ទប់ និងពីរបន្ទប់ សម្រាប់ជួលឲ្យភ្ញៀវស្នាក់អាស្រ័យនៅពេលពួកគេទៅទស្សនាប្រាសាទបន្ទាយឆ្មារ។ សហគមន៍ទេសចរណ៍បន្ទាយឆ្មារ ចងក្រងឡើងដោយប្រជាពលរដ្ឋនៅក្នុងភូមិ។ ប្រជាពលរដ្ឋដែលចូលរួមមានចំនួន ៤ភូមិនៅជុំវិញប្រាសាទបន្ទាយឆ្មារ។
លោក បៀង ស៊្រួន ប្រធានសហគមន៍ទេសចរណ៍បន្ទាយឆ្មារ បានថ្លែងថា សហគមន៍បានផ្ដល់សេវាកម្មដូចជាការធ្វើម្ហូបអាហារជូនភ្ញៀវ ផ្ទះស្នាក់អាស្រ័យ ការជិះរទេះគោ កង់សម្រាប់ជួល ម៉ាស៊ីនគោយន្ត និងអាហារកញ្ចប់សម្រាប់ភ្ញៀវ នៅពេលពួកគេទៅទស្សនានៅតំបន់ឆ្ងាយពីប្រាសាទបន្ទាយឆ្មារ ដូចជានៅប្រាសាទបន្ទាយទ័ព អាងមេបុណ្យ អាងជើងគ្រោះ។
លោកបន្តថា ផ្ទះសំណាក់របស់សហគមន៍មានតម្លៃត្រឹមតែ ៧ដុល្លារក្នុងមួយយប់។ តម្លៃនេះគិតស្មើគ្នាទាំងអស់ ទាំងភ្ញៀវបរទេស និងភ្ញៀវជាតិ។ ថ្លៃម្ហូបអាហារសម្រាប់ភ្ញៀវម្នាក់ សហគមន៍គិតថ្លៃ ៤ដុល្លារ ដោយមានម្ហូបខ្មែរពីរមុខ អមទៅដោយបង្អែមផ្លែឈើមួយចំនួនទៀត៖ «ព្រោះការរៀបចំសហគមន៍ទេសចរណ៍បន្ទាយឆ្មារ នៅតំបន់នេះ គឺចង់បង្ហាញពីអ្វីដែលជារបស់ខ្មែរ របស់មូលដ្ឋានផ្ទាល់តែម្ដង ព្រោះចុងភៅមួយចំនួនដែលយើងបានបញ្ជូនទៅទីក្រុងភ្នំពេញ បានចូលរួមវគ្គតាមសណ្ឋាគារមួយចំនួនដែរ»។
បច្ចុប្បន្ន សហគមន៍ទេសចរណ៍បន្ទាយឆ្មារ មានសមាជិកចំនួន ៧៤នាក់ ក្នុងនោះរាប់បញ្ចូលម្ចាស់ផ្ទះ ចុងភៅ គណៈកម្មការ ក្រុមមគ្គុទ្ទេសក៍ ក្រុមភ្លេងប្រពៃណីបុរាណខ្មែរ ក្រុមនារីបុកអំបុកខ្មែរ ក្រុមបររទេះគោ ក្រុមបរគោយន្ត។ សម្ភារៈរបស់សហគមន៍ត្រូវបានឧបត្ថម្ភដោយអង្គការបេតិកភណ្ឌពិភពលោក។ អង្គការនេះបានឧបត្ថម្ភសហគមន៍ទេសចរណ៍បន្ទាយឆ្មារ លើសម្ភារៈសម្រាប់ដឹកជញ្ជូន ដូចជាគោយន្ត។
លោក បៀង ស៊្រួន ប្រធានសហគមន៍ទេសចរណ៍បន្ទាយឆ្មារ បានថ្លែងថា ការទូទាត់ចំណាយទៅលើដំណើរការ ទៅលើប្រាក់ឈ្នួល និងសកម្មភាពនានា សហគមន៍ជាអ្នកទទួលខុសត្រូវ៖ «ដូចជាប្រាក់ចំណាយកម្មករដែលដឹក យើងប្រមូលពីគាត់មក យកមកទូទាត់ឲ្យគាត់ សល់ពីចំណាយផ្សេងៗ ចំណាយទៅលើការថែរក្សាគោយន្ត ចាក់ប្រេងចាក់ម៉ាស៊ូតអីហ្នឹង។ ប៉ុន្តែគម្រោងមួយហ្នឹង យើងមិនទាន់ហ៊ានថាជោគជ័យ ១០០% ទេ ព្រោះកន្លងមកយើងមានការជួបប្រទះនូវការខ្វះខាត ដូចជាអ្នកប្រើប្រាស់មិនទាន់បានគ្រប់គ្រាន់តាមតម្រូវការរបស់យើង។ អ្នកប្រើប្រាស់ផ្នែកខាងធុងសំរាមអត់ទាន់បានគ្រប់គ្រាន់ទេ។ អ៊ីចឹង នៅពេលយើងត្រូវការលុយទូទាត់សម្រាប់ឲ្យអ្នកដឹក អ្នកធ្វើការហ្នឹង គឺយើងត្រូវប្រើមូលនិធិមួយចំនួនពីមូលនិធិសល់ពីវិស័យទេសចរណ៍ហ្នឹង យកទៅទូទាត់ឲ្យគាត់ដែរ»។
សហគមន៍បានឲ្យដឹងថា តម្លៃកង់សម្រាប់ជួលក្នុងមួយគ្រឿង គឺគេជួលឲ្យភ្ញៀវមួយលើកថ្លៃ ១ដុល្លារកន្លះ ឬមួយដុល្លារហាសិបសេន ស្នើ ៦ពាន់ប្រាក់រៀល។ ប៉ុន្តែ សហគមន៍មានកង់ចំនួនតែ ៥ទេ។ នៅពេលមានភ្ញៀវត្រូវការជួលកង់ច្រើន សហគមន៍ និងលៃលកជួលកង់របស់សិស្សសាលា កង់របស់អ្នកភូមិបន្ថែមទៀត។ សេវាមគ្គុទ្ទេសក៍វិញ សហគមន៍បានផ្ដល់សម្រាប់បកប្រែរៀបរាប់ពីប្រវត្តិសាស្ត្រទាក់ទិនប្រាសាទបន្ទាយឆ្មារ។ ពួកគេអាចនិយាយពីវប្បធម៌ និងជីវភាពរស់នៅរបស់អ្នកភូមិ។
ភ្ញៀវបរទេសភាគច្រើន បានធ្វើដំណើរទៅទស្សនាប្រាសាទ ស្នាក់នៅមួយយប់ ក៏ធ្វើដំណើរត្រឡប់ទៅវិញ។ ពួកគេបានប្រើសេវាកម្មរបស់សហគមន៍ ដូចជាការទទួលទានអាហារ ស្ដាប់ភ្លេងប្រពៃណីបុរាណខ្មែរ។
លោក បៀង ស៊្រួន បញ្ជាក់ថា ភ្ញៀវបរទេសដែលនឹងធ្វើដំណើរទៅទស្សនាប្រាសាទបន្ទាយឆ្មារ គឺពួកគេបានកក់កន្លែងស្នាក់នៅជាមួយសហគមន៍ តាមប្រព័ន្ធអេឡិចត្រូនិក ហៅថាអ៊ីមែល។ ភ្ញៀវមួយចំនួន ពួកគេបានកក់ដោយផ្ទាល់តាមទូរស័ព្ទរបស់សហគមន៍។ សហគមន៍ឲ្យដឹងថា សម្រាប់ការស្នាក់នៅ គឺអាស្រ័យទៅលើតម្រូវការរបស់ភ្ញៀវ។
លោក បៀង ស៊្រួន ប្រធានសហគមន៍ទេសចរណ៍បន្ទាយឆ្មារ បានថ្លែងថា ភ្ញៀវអឺរ៉ុប មួយចំនួន ពួកគេចូលចិត្តស្នាក់នៅដោយភាពស្ងប់ស្ងាត់នៅក្រោយពីការទទួលទានអាហារពេលល្ងាចរួច ប៉ុន្តែនៅមានភ្ញៀវមួយចំនួន ដូចជាជនជាតិកូរ៉េ និងជនជាតិបារាំង នៅពេលពួកគេទទួលទានអាហារពេលល្ងាច សហគមន៍បានប្រគំភ្លេងបុរាណខ្មែរកំដរ។ សហគមន៍តែងតែផ្ដល់សេវានៅពេលភ្ញៀវកំពុងទទួលទានអាហារពេលល្ងាច នៅពេលភ្ញៀវស្ដាប់កម្សាន្តនោះ សហគមន៍ក៏មានកម្មវិធីរាំលេងកម្សាន្តជាមួយគ្នា ទាំងភ្ញៀវ ទាំងម្ចាស់ផ្ទះនៅក្នុងភូមិ។
ទោះជាយ៉ាងនេះក្តី លោក ម៉ៅ ស៊ី មន្ត្រីនៃនាយកដ្ឋានគាំពារ និងអភិរក្សសំណង់បុរាណ បានបញ្ជាក់ថា ចំនួនភ្ញៀវបរទេសដែលបានធ្វើដំណើរទៅទស្សនាប្រាសាទបន្ទាយឆ្មារ នៅមានចំនួនតិចតួចបំផុត។ មូលហេតុ ដោយសារនៅតំបន់នោះពុំទាន់មានការអភិវឌ្ឍ ទាំងប្រព័ន្ធផ្លូវថ្នល់ និងអ្នកភូមិពុំមានភ្លើងអគ្គិសនីរបស់រដ្ឋប្រើប្រាស់នៅឡើយ៖ «មកដល់ពេលនេះ កម្រិតនៃភ្ញៀវទេសចរមានកម្រិតតិចណាស់ បើយើងអាចពិនិត្យមើលតាមការគ្រប់គ្រងរបស់យើងខ្ញុំក្នុងមួយឆ្នាំ អាចបានពី ៥០០ទៅ ៦០០នាក់។ វាអាស្រ័យទៅលើផ្លូវ និងប្រព័ន្ធព័ត៌មាន។ ឥឡូវនេះ គេកាន់តែស្គាល់ច្បាស់ហើយ ប្រាសាទបន្ទាយឆ្មារ តាមប្រព័ន្ធវេបសាយ (Website) ប្រព័ន្ធហ្វេសបុក (Facebook) អីអ៊ីចឹងទៅ។ យើងអាចទូលំទូលាយនៃប្រព័ន្ធព័ត៌មានទាំងអស់ហ្នឹង»។
ចំនួនភ្ញៀវទេសចរតិច មិនអាចធ្វើឲ្យសហគមន៍រកចំណូលបានច្រើននោះទេ ហើយសហគមន៍នេះគ្រាន់តែបង្កើតឡើងដើម្បីបម្រើភ្ញៀវជាបណ្ដោះអាសន្នតែប៉ុណ្ណោះ នៅគ្រាដែលរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជា នៅពុំទាន់បានបោះជំហានទៅអភិវឌ្ឍន៍តំបន់ប្រាសាទបន្ទាយឆ្មារ ឲ្យបានខ្លាំងក្លានៅឡើយ។
ប៉ុន្តែ យ៉ាងណាក៏ដោយ សហគមន៍ទេសចរណ៍បន្ទាយឆ្មារ អាចមានបញ្ហាប្រឈមទៅនឹងការបាត់បង់ទៅថ្ងៃអនាគត។
ប្រធានសហគមន៍ លោក បៀង ស៊្រួន បានថ្លែងថា មគ្គុទ្ទេសក៍របស់សហគមន៍បានទទួលការហ្វឹកហាត់ផ្នែកមគ្គុទ្ទេសក៍រួចរាល់រយៈពេលជិតមួយឆ្នាំ ក្រោមការជួយឧបត្ថម្ភរបស់អង្គការមួយ ឈ្មោះថា អង្គការគាំពារមរតក។ អង្គការនេះ បានបញ្ជូនគ្រូជនជាតិអាម៉េរិកាំង ទៅបង្រៀនភាសាអង់គ្លេស។ ប៉ុន្តែជាអកុសល អង្គការនេះពុំបានជួយចប់ចុងចប់ដើមទេ ដោយបញ្ជាក់ប្រាប់សហគមន៍ថា អង្គការជួយបានតែប៉ុណ្ណឹង សូមឲ្យសហគមន៍ដោះស្រាយខ្លួនឯងទៅតាមរយៈការពឹងពាក់ស្ថាប័នរបស់រដ្ឋ ដូចជាមន្ទីរទេសចរណ៍ និងក្រសួងទេសចរណ៍ ជាដើម។
បញ្ហានេះ ធ្វើឲ្យសហគមន៍ទេសចរណ៍បន្ទាយឆ្មារ មើលឃើញថា នៅពេលអនាគត តំបន់ប្រាសាទបន្ទាយឆ្មារ នឹងក្លាយជាតំបន់ទេសចរណ៍ពេញទំហឹង មានផ្លូវស្រួលធ្វើដំណើរ ភ្ញៀវបរទេសសម្រុកទៅកម្សាន្តច្រើន។ នៅពេលនោះ គេនឹងបញ្ជូនមគ្គុទ្ទេសក៍ទៅពីទីក្រុងភ្នំពេញសម្រាប់ផ្ដល់សេវាកម្មជូនភ្ញៀវ ហើយមគ្គុទ្ទេសក៍របស់សហគមន៍ និងសហគមន៍ទេសចរណ៍បន្ទាយឆ្មារ នឹងត្រូវបាត់បង់ការងារជាពុំខាន៕
កំណត់ចំណាំចំពោះអ្នកបញ្ចូលមតិនៅក្នុងអត្ថបទនេះ៖ ដើម្បីរក្សាសេចក្ដីថ្លៃថ្នូរ យើងខ្ញុំនឹងផ្សាយតែមតិណា ដែលមិនជេរប្រមាថដល់អ្នកដទៃប៉ុណ្ណោះ។