រដ្ឋាភិបាលអះអាងថា នេះគឺជាការរកឃើញដ៏ធំមួយដែលជាច្រើនរយឆ្នាំកន្លងមកហើយ មិនដែល មានក្រុមអ្នកបច្ចេកទេសណាស្រាវជ្រាវរកឃើញនោះទេ។
ក្រុមអ្នកបច្ចេកទេសរបស់អាជ្ញាធរអប្សរា ទទួលបន្ទុកការពារ និងថែរក្សាប្រាសាទបុរាណនៅខេត្តសៀមរាប បានឱ្យដឹងថា សំណង់ទ្វារទឹកបុរាណមួយកន្លែងដែលទើបនឹងរកឃើញនោះ ធ្វើអំពីថ្មបាយក្រៀម មានអាយុកាលជាងពាន់ឆ្នាំមកហើយ។
សំណង់ទ្វារទឹកបុរាណនោះមានសារសំខាន់បំផុតសម្រាប់បង្ហូរទឹកយកទៅប្រើប្រាស់លើវិស័យកសិកម្ម ការពារប្រាសាទបុរាណនានា និងទីក្រុងឱ្យគេចផុតពីទឹកជំនន់។
លោក ហង់ ពៅ ជាអគ្គនាយករងអាជ្ញាធរអប្សរា ទទួលបន្ទុកផ្នែកទឹក និងព្រៃឈើ។ លោកបានមានប្រសាសន៍កាលពីព្រឹកថ្ងៃសុក្រ ទី៩ ខែមីនា ថា តាមការសិក្សាផ្នែកវិទ្យាសាស្ត្រ គឺគេបានរកទ្វារទឹកបុរាណនោះឃើញជាច្រើនឆ្នាំមកហើយ ក៏ប៉ុន្តែគ្រាន់តែថា ក្រុមអ្នកបច្ចេកទេសត្រូវការជួសជុលភាពខូចខាតទាំងនោះឱ្យប្រសើរឡើងវិញសិន។
លោក ហង់ ពៅ បានមានប្រសាសន៍ថា សំណង់ទ្វារទឹកបុរាណមួយនោះមិនមែនមានតួនាទីសំខាន់សម្រាប់តែការអភិរក្សតំបន់ប្រាសាទ និងទីក្រុងចាស់កាលពីសម័យបុរាណតែប៉ុណ្ណោះទេ គឺវាក៏អាចការពារទឹកជំនន់សម្រាប់តំបន់ទីក្រុងសៀមរាប ទាំងមូលនាពេលបច្ចុប្បន្ននេះបានផងដែរ។
លោក ហង់ ពៅ៖ «វាមានសំណង់ជាស្ពានចាស់មួយដែលយើងហៅថា ស្ពាន (ធំ) ដែលគេធ្វើពីថ្មបាយក្រៀម ដូចស្ពានកំពង់ក្ដីអ៊ីចឹង។ បើយើងគិតមើលទៅការដែលធ្វើកំណត់វិភាគបែបវិទ្យាសាស្ត្រនៅលើស្ពានហ្នឹង វាអត់ទាន់កំណត់វិភាគទេ ក៏ប៉ុន្តែវាមានសំណង់មួយទៀតនៅខាងលើ ដែលវាធ្វើតាំងពីសតវត្សទី៩ យើងហៅបំពេញរាជ្យនោះ។ គឺប្រព័ន្ធនោះស្រដៀងនឹងបំពេញរាជ្យហ្នឹងដែរ»។
លោក សុខ អាន ឧបនាយករដ្ឋមន្ត្រី និងជារដ្ឋមន្ត្រីទីស្ដីការគណៈរដ្ឋមន្ត្រី។ លោកបានមានប្រសាសន៍ថា សំណង់ទ្វារទឹកបុរាណនោះ គឺសម្រាប់ចែកមុខទឹកដែលចុះពីតំបន់ភ្នំគូលែន ឱ្យហូរទៅតាមស្ទឹងចំនួន ៣ មានស្ទឹងរលួស ស្ទឹងសៀមរាប និងស្ទឹងពួក ហើយទ្វារទឹកនោះ ក៏ចែកផ្លូវទឹកឱ្យចូលទៅក្នុងបារាយណ៍ធំៗចំនួន ៣ របស់ទីក្រុងអង្គរ សម្រាប់ធ្វើកសិកម្មដោយមិនឱ្យហូរចោលទៅក្នុងបឹងទន្លេសាប ដោយមិនបានប្រើប្រាស់នោះទេ។
លោក សុខ អាន បានមានប្រសាសន៍ទៀតថា ក្រៅពីវាមានតួនាទីសំខាន់ក្នុងការបែងចែកផ្លូវទឹកទៅតាមស្ទឹង និងបារាយណ៍ធំៗនោះ បារាយណ៍ធំៗក៏បាននាំទឹកបញ្ចូលទៅតាមកសិណអង្គរធំ អង្គរតូច ដែលអាចការពារឱ្យមាននិរន្តរភាព ដល់ប្រាសាទបុរាណផង និងទីក្រុងផង។
លោក សុខ អាន ឧបនាយករដ្ឋមន្ត្រី និងជារដ្ឋមន្ត្រីទីស្ដីការគណៈរដ្ឋមន្ត្រីមានប្រសាសន៍ថា៖ «ហើយដែលទឹកហ្នឹងជាមូលដ្ឋានដែលសម័យអង្គរធ្វើស្រែ។ គេប្រើប្រព័ន្ធធារាសាស្ត្រតូចថែមទៀតទៅផ្នែកលើប្រព័ន្ធទាំង ៣ ទឹកជាង ១០០លានម៉ែត្រគូបហ្នឹង។ អ៊ីចឹងទឹកហ្នឹងពេលវាមកខែវស្សា វានឹងចូលមកក្នុងទ្វារទឹកទាំងអស់ហ្នឹង ដោយមិនហូរចោលទៅបឹងទន្លេសាបទេ ហើយដែលអាចការពារមិនឱ្យមានការលិចលង់ប្រាសាទ និងការពារមិនឱ្យលិចលង់ទីក្រុងសៀមរាប ដូចឆ្នាំមុនទេ។ មន្ត្រីរដ្ឋាភិបាលមានគោលបំណងចង់ឱ្យទិសដៅខ្សែទឹកហូរទៅតាមលំនាំដើមនៃទ្វារទឹកបុរាណនោះឡើងវិញទៅលើតំបន់មួយចំនួន ដែលគេចង់បានឱ្យដូចពីសម័យអតីតកាលនោះដែរ»។
ដោយសារតែក្រុមអ្នកបច្ចេកទេស និងអ្នកជំនាញផ្នែកធារាសាស្ត្របានសិក្សាឃើញថា ទ្វារទឹកបុរាណដែលគេទើបតែរកឃើញនោះ វាមានតួនាទីសំខាន់យ៉ាងខ្លាំងក្នុងការបែងចែកផ្លូវទឹក និង ការពារប្រាសាទបុរាណ ព្រមទាំងទីក្រុងសៀមរាប នាពេលបច្ចុប្បន្នពីគ្រោះទឹកជំនន់បានផងនោះ គឺរដ្ឋាភិបាលមានផែនការរៀបចំគម្រោងមួយឱ្យធ្វើការជួសជុលឡើងវិញឱ្យបានឆាប់រហ័សបំផុត ទៅតាមដែលធ្វើទៅបាន។ ក៏ប៉ុន្តែទោះយ៉ាងណា ការជួសជុលសំណង់បុរាណមួយនោះ គឺត្រូវប្រើបច្ចេកទេសតាមបែបបុរាណវិទ្យា ដោយមិនឱ្យសំណង់ប្រែប្រួលពីភាពបុរាណឡើយ៕
កំណត់ចំណាំ៖ ចំពោះអ្នកបញ្ចូលមតិនៅក្នុងអត្ថបទនេះ ដើម្បីរក្សាសេចក្ដីថ្លៃថ្នូរ យើងខ្ញុំនឹងផ្សាយតែមតិណាដែលមិនជេរប្រមាថដល់អ្នកដទៃតែប៉ុណ្ណោះ។