លោករដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងព័ត៌មានបានថ្លែងទៀតថា ច្បាប់សារព័ត៌មានបានហាមដាច់ខាតនូវការត្រួតពិនិត្យអត្ថបទមុនពេលចុះផ្សាយ មិនឲ្យមានអ្នកបង្ខំអ្នកសារព័ត៌មានប្រាប់ពីប្រភពរបស់ខ្លួនឡើយ ហើយច្បាប់ស្តីពីរបបសារព័ត៌មានគឺមិនចាប់អ្នកសារព័ត៌មានដាក់គុកដោយសារការបញ្ចេញមតិនិងការសរសេរព័ត៌មាននោះឡើយ។
ការថ្លែងខាងលើនេះ គឺផ្ទុយពីរបាយការណ៍ប្រចាំឆ្នាំមួយរបស់អង្គការ Freedom House ដែលបង្ហាញការព្រួយបារម្ភអំពីការធ្លាក់ចុះនៃសេរីភាពផ្សាយព័ត៌មានតាមប្រទេសខ្លះមានជាអាទិ៍ប្រទេសកម្ពុជាជាដើម។
អង្គការ Freedom House បានដាក់ប្រទេសកម្ពុជាក្នុងចំណោមប្រទេសដែលគ្មានសិទ្ធិសេរីភាពនិងបញ្ជាក់ថា កម្ពុជាបានឈានពីប្រទេសមានសិទ្ធិសេរីភាពខ្លះទៅជាប្រទេសអត់មានសិទ្ធិសេរីភាពទៅវិញ។ ក្នុងចំណោមប្រទេស១៩៥ Freedom House បានដាក់កម្ពុជាស្ថិតក្នុងលំដាប់ទី៦១។
ប្រធានក្រុមប្រឹក្សាអ្នកសារព័ត៌មានកម្ពុជា លោក ឱម ចាន់តារា បានមានប្រសាសន៍ថា សេរីភាពសារព័ត៌មាននៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា នៅមានភាពល្អប្រសើរជាងគេនៅឡើយ បើធៀបទៅនឹងប្រទេសមួយចំនួននៅក្នុងតំបន់អាស៊ីនេះ ហើយលោកទាមទារថា ៖ «យើងចង់ឲ្យអាជ្ញាធរជួយការពារអ្នកសារព័ត៌មានដើម្បីឲ្យគេបំពេញភារកិច្ចបានល្អ ក្នុងនោះរួមមានទាំងការបង្កលក្ខណៈក្នុងការផ្ដល់ព័ត៌មាននិងទទួលព័ត៌មាន»។
លោក សំរិត ដួងហាក់ អនុប្រធានសមាគមកម្ពុជាការពារអ្នកកាសែតបានថ្លែងថា ចំនួនអង្គភាពនិងអ្នកកាសែតមានចំនួនកើនឡើង តែសេរីភាពសារព័ត៌មាននៅកម្ពុជាគឺនៅមានកម្រិតនៅឡើយ ៖ «អត់មានការជឿនលឿនទេនៅក្នុងការកែទម្រង់ផ្នែកប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយបែបអេឡិចត្រូនិច។ វិទ្យុនិងទូរទស្សន៍នៅក្រោមការគ្រប់គ្រងរបស់គណបក្សកាន់អំណាចនៅឡើយ។ ទី២ អ្វីដែលយើងចង់បាននោះ សុំឲ្យតុលាការឈប់ប្រើច្បាប់អ៊ុនតាក់ទៅ ច្បាប់ព្រហ្មទណ្ឌអន្តរកាលនោះ ព្រោះថាច្បាប់ស្ដីពីរបបសារព័ត៌មានយើងមានហើយ»។
បើតាមសេចក្តីថ្លែងការណ៍របស់សមាគមកម្ពុជាការពារអ្នកកាសែត ដែលចេញក្នុងទិវាសេរីភាពសារព័ត៌មានពិភពលោក បានសរសេរថា សម្រាប់ឆ្នាំ២០០៨ កន្លងមកនេះ តាមរបាយការណ៍ដែលប្រមូលបាន មានអ្នកកាសែតកម្ពុជាបានរងការចាប់ខ្លួន ចំនួន ១៤ករណី មានការគំរាមកំហែងផ្សេងៗ ៦ករណី មានការប្តឹងផ្តល់ទៅតុលាការ ២ករណី ផ្អាកការផ្សាយចំនួន ៣ករណី រងការដកហូតសម្ភារៈ ម៉ាស៊ីនថតរូបនិងឧបករណ៍ថតសំឡេងជាដើមនោះ មានចំនួន ៣ករណី រងការវាយដំនិងជួបគ្រោះថ្នាក់ចរាចរណ៍របួសចំនួន ៣នាក់ និងមានការបាញ់សម្លាប់ម្នាក់ គឺលោក ឃឹម សម្បួរណ៍ អ្នកនិពន្ធកាសែតមនសិការខ្មែរ៕