កម្មករជំរុញឱ្យរដ្ឋាភិបាលដំឡើងប្រាក់ឈ្នួលគោលសមរម្យដល់ពួកគាត់
2024.09.08
កម្មករធ្វើការក្នុងវិស័យរោងចក្រទទូចឱ្យភាគីរដ្ឋាភិបាលជំរុញទៅថៅកែរោងចក្រសហគ្រាសដំឡើងប្រាក់ឈ្នួលអប្បបរមាសមរម្យដើម្បីឆ្លើយតបទៅនឹងជីវភាពរស់នៅប្រចាំថ្ងៃរបស់ពួកគាត់។ លើកឡើងរបស់កម្មករនេះ គឺបន្ទាប់ពីក្រុមប្រឹក្សាជាតិប្រាក់ឈ្នួលអប្បបរមាបានរៀបចំកិច្ចប្រជុំចរចាប្រាក់ឈ្នួលត្រីភាគីជាលើកទី៣ ដោយភាគីនិយោជក ឬថៅកែដំឡើងប្រាក់ឈ្នួលឱ្យកម្មករចំនួន ២ដុល្លារ ខណៈសហជីពតំណាងឱ្យកម្មករទាមទារដំឡើងប្រាក់ឈ្នួលចំនួន១០ដុល្លារ។
កម្មកររោងចក្រកាត់ដេរមួយចំនួនចង់ឃើញ រដ្ឋាភិបាលគិតគូរពីជីវភាពរបស់ពួកគាត់តាមរយៈការដំឡើងប្រាក់ឈ្នួលគោល ចន្លោះពី២៥០ ដល់៣០០ដុល្លារក្នុងមួយខែសម្រាប់ឆ្នាំ២០២៥ខាងមុខ ដើម្បីអាចឱ្យពួកគាត់មានលទ្ធភាពរស់នៅក្នុងជីវភាពសមរម្យ។
ប្រធានសហជីពសេរីកម្មករប្រចាំរោងចក្រខេនស្ព័តស៊ូ ខេត្តកំពង់ឆ្នាំង លោក កាន សុខវី ប្រាប់វិទ្យុអាស៊ីសេរីនៅថ្ងៃទី៧ ខែកញ្ញា ថា ប្រសិនបើរដ្ឋាភិបាល និងនិយោជកដំឡើងប្រាក់ឈ្នួលគោលឱ្យកម្មករបានចន្លោះពី ២១០ដុល្លារ ដល់២៥០ដុល្លារនោះ កម្មករអាចមានលទ្ធភាពបញ្ជូនកូនទៅសាលារៀនបាន។ លោកបន្តថា បច្ចុប្បន្នស្ថានភាពរស់នៅរបស់កម្មករត្រូវចាយវាយត្បិតត្បៀត និងកាត់បន្ថយការចំណាយដោយសារតែប្រាក់ខែទាបមិនអាចឆ្លើយតបទៅនឹងទំនិញនៅលើទីផ្សារ។
លោក កាន សុខវី៖ «២១០ទៅ២២០ប្រាក់ខែគោលប្រាក់ងាប់យកទៅចែកជាមួយ២៦ថ្ងៃទៅកម្មករយើងបានច្រើនដែរមួយថ្ងៃបាន៨ដុល្លារ ៩ដុល្លារជាងអ៊ីចឹងទៅបានគួរសម។ ទី២សូមទំនិញក៏ដូចជា អង្ករ ដូចជាម្ហូបអាហារក៏ដូចជាសាំង ម៉ាស៊ូត នៅលើទីផ្សារកុំឡើងថ្លៃអ៊ីចឹងយើងអាចរស់បានយើងជាកម្មករអាចរស់បាន យើងជាប្រជាពលរដ្ឋអាចទទួលយកបាន»។
ដោយឡែក ប្រធានសហព័ន្ធសហជីពសេរីឯករាជ្យប្រចាំរោងចក្របូវឃើរ ហ្គាមេន (Bowker Garment Factory) ក្នុងខេត្តកណ្ដាល លោក សយ ចន្ធូ យល់ឃើញថា ការស្នើសុំឱ្យខាងភាគីថៅកែ និងរដ្ឋាភិបាលដំឡើងប្រាក់ឈ្នួលគោលចំនួន២១៨ដុល្លារសម្រាប់កម្មករនេះគឺមិនបានធ្វើឱ្យពួកគាត់ក្លាយជាអ្នកមានឡើយ ប៉ុន្តែអាចសម្រួលដល់ការរស់នៅរបស់កម្មករបានមួយកម្រិត។
លោក សយ ចន្ធូ៖ «គិតថាស្នើសុំមិនទៅលើសមិនទៅលុះពួកគាត់ក៏មិនទៅសុំធ្វើជាសេដ្ឋីអីបានដែរប្រាក់ខែប៉ុណ្ណឹង។ បើធៀបតម្លៃអតិផរណាទីផ្សារ យើងធៀបចំណូលចំណាយរបស់ពួកគាត់យើងធៀបទូទាត់គ្នាទៅយើងមិនអាចទាន់រស់នៅសមរម្យគ្រាន់តែអាចរស់បានបើឱ្យរស់បានសមរម្យនៅមិនបានសមរម្យទេ ពីព្រោះកម្មករពួកគាត់ជំពាក់ធនាគារអីច្រើនអ៊ីចឹងក្នុងចំណោមយើងសម្ភាសន៍ហ្នឹង»។
កាលពីថ្ងៃទី៦ ខែកញ្ញា ក្រុមប្រឹក្សាជាតិប្រាក់ឈ្នួលអប្បបរមាបានបើកកិច្ចប្រជុំចរចាត្រីភាគីដើម្បីកំណត់ប្រាក់ឈ្នួលគោលដល់កម្មករធ្វើការផ្នែកវាយនភណ្ឌសម្រាប់ឆ្នាំ២០២៥។ ក្នុងកិច្ចប្រជុំលើកទី៣នោះ តំណាងនិយោជកបានដំឡើងប្រាក់ឈ្នួលគោលចំនួន ២ដុល្លារ ខណៈសហជីពទាមទារដំឡើងប្រាក់ខែគោលចំនួន ១៤ដុល្លារបន្ថែម ប៉ុន្តែក្រោយមកសម្របសម្រួលសល់ត្រឹម ១០ដុល្លារវិញ។ ទោះជាយ៉ាងណាការចរចានេះនៅមិនទាន់ឈានដល់ការឯកភាពគ្នានៅឡើយទេ ពីព្រោះកាលពីកិច្ចប្រជុំលើកទី១ សហជីពតំណាងឱ្យកម្មករទាមទារប្រាក់ឈ្នួលគោលចំនួន២១៨ដុល្លារ ពោលគឺឡើងចំនួន ១៤ដុល្លារបើធៀបទៅនឹងប្រាក់ខែគោលកម្មករក្នុងឆ្នាំ២០២៤ មានចំនួន២០៤ដុល្លារ។ កិច្ចប្រជុំចរចាកំណត់ប្រាក់ឈ្នួលអប្បបរមារបស់កម្មករនេះនឹងបន្តចរចានៅថ្ងៃទី១២ ខែកញ្ញា ខាងមុខទៀត។
វិទ្យុអាស៊ីសេរីមិនអាចទាក់ទងអ្នកនាំពាក្យក្រសួងការងារ លោក កត្តា អ៊ន ដើម្បីសុំការបញ្ជាក់បន្ថែមជុំវិញបញ្ហានេះបានទេនៅថ្ងៃទី០៧ ខែសីហា។
ទោះជាយ៉ាងណា សហជីពអះអាងថា ការកំណត់តួលេខចំនួន២១៨ដុល្លារនេះគឺបានមកពីលទ្ធផលនៃការស្រាវជ្រាវ៧ចំណុច ដូចជាការចំណាយក្នុងការរស់នៅរបស់កម្មករ អត្រាអតិផរណា ស្ថានភាពគ្រួសារ ផលិតភាព ភាពប្រកួតប្រជែង ទីផ្សារ និងចុងក្រោយកម្រិតប្រាក់ចំណេញរបស់ថៅកែជាដើម ហើយតួលេខចំនួន២១៨នេះ ក៏នៅមិនទាន់អាចចាត់ទុកថាជាប្រាក់ឈ្នួលសមរម្យសម្រាប់កម្មករនិយោជិតដែរ។
ទាក់ទិនបញ្ហានេះ អនុប្រធានសម្ព័ន្ធសហជីពប្រជាធិបតេយ្យកម្មករកាត់ដេរកម្ពុជាហៅកាត់ថា ស៊ីខៅឌូ (CCAWDU) លោក អាត់ ធន់ មានប្រសាសន៍ថា ប្រាក់ឈ្នួលគោលដែលអាចឱ្យកម្មកររស់នៅក្នុងជីវភាពសមរម្យគឺចន្លោះពី២៥០ដុល្លារ ដល់៣០០ដុល្លារ ហើយការស្នើសុំដំឡើងប្រាក់ឈ្នួលគោលចំនួន២១៨ដុល្លារនេះគឺមានចំនួនតិចតួចនៅឡើយបើធៀបទៅនឹងការចំណាយប្រចាំថ្ងៃរបស់កម្មករ។ លោក អាត់ ធន់ អះអាងថា តាមការស្រាវជ្រាវរបស់សហជីពរកឃើញថា ការចំណាយជាមធ្យមរបស់កម្មករក្នុងមួយខែចំណាយយ៉ាងហោចអស់២២០ដុល្លារ។
លោក អាត់ ធន់៖ «ខ្ញុំគិតថាបច្ចុប្បន្ននេះបើបានប្រាក់ខែគោលចន្លោះពី២៥០ដុល្លារដល់៣០០ដុល្លារទើបអាចសមរម្យសម្រាប់ពួកគាត់។ បើយើងមើលការសិក្សាស្រាវជ្រាវបើមួយគ្រួសារគាត់ចំណាយជិត៣០០ដុល្លារឯណោះជិត៤០០ដុល្លារ ប៉ុន្តែយ៉ាងហោចណាស់ក៏អាចដោះស្រាយបញ្ហារបស់ពួកគាត់បានច្រើន»។
ក្រុមកម្មករ និងសហជីពទទូចឱ្យរដ្ឋាភិបាលយកចិត្តទុកដាក់ពីបញ្ហាជីវភាព និងសុខទុក្ខរបស់ពួកគាត់ តាមរយៈការដំឡើងប្រាក់ឈ្នួលគោលអប្បបរមា ហើយបញ្ចុះតម្លៃទំនិញគ្រប់មុខនៅលើទីផ្សារ៕
កំណត់ចំណាំចំពោះអ្នកបញ្ចូលមតិនៅក្នុងអត្ថបទនេះ៖ ដើម្បីរក្សាសេចក្ដីថ្លៃថ្នូរ យើងខ្ញុំនឹងផ្សាយតែមតិណា ដែលមិនជេរប្រមាថដល់អ្នកដទៃប៉ុណ្ណោះ។