Ah weten! ah xelqim!

Nur téyip

Ötküzdüm uyqusiz talay tünlerni,
Séghinip bextiyar, azad  künlerni.
We lékin ré'alliq, rehimsiz iken,
Bu qara  teqdirim, ezdi dillarni.


Bir mudhish qara qol, siqar  gallarni,
Meqsiti qul qilish egip bellerni.
Yaq  déseng béshingda  oynaydu qilich,
Qan  icher  yalmawuz, pichip tenlerni.


Heq  sözge orun yoq, késer tillarni,
Gachidek  ötküzduq, uzun yillarni.
Tériqni tagh deydu, gunahlar artsa,
Bezide chashqan der, yoghan pillarni.


Yalghanni sözlise “Berheq” démiseng,
Choshqini qoy dése, he dep yémiseng.
Eqlingdin ötmise, qarap qoysangmu,
“Alayding chentu”  dep, oyar közlerni.


Erlikning simwoli, saqal  - burutmu,
Sighmidi mel'unning meynet közige.
Hör-peri qizlarning, hilal yaghliqi,
Yulundi beshidin, baqmay özige.


Qosh  tilliq  bolsanglar payda tola dep,
Yalghandin Uyghurning, ghemlirini yep.
Böshüktin bashlidi, rezil pilanni,
Tarixni kömmekchi, buzup tillarni.


Diwane atalduq, yurt bizning turup,
Turargha imkan yoq qoghlidi  urup.
“Kelsile ghojam” dep, törge bashlighach,
Yem bolduq, kettighu ilikler qurup.


Ah qandaq dunya bu, adalet qa'ide?!!!
Yardemge qol yoqken bermisek  payda.
Ozimiz uyushmay, chéchilip yürsek,
Qalmamduq  ömürlük, pushman'gha daghda.