“көз йешида нәмләнгән земин” (ачарчилиқ йиллар 1)

Гөш, ун, май, шекәр, сопун, рәхт, материял…. Қисқиси пүтүн нәрсә нормилиқ болуп, кишиләргә өлчәм бойичә биләт, талонлар тарқитилип, өлчәмдин артуқ бир нәрсә сетивелиш мумкин әмәс иди. Пүтүн шәһәрни айлинип бир дукандин еғизға селип йегүдәк бир чишләм нәрсә тепиш қийин иди.

Кишиләр ачлиққа чидимастин ява от-чөпләрни йәп зәһәрлинип пүтүн бәдини күптәк ишшип қутқузуп қелишқа үлгүрмәстин дохтурханида һәр күни 10-20 киши өлүп туратти….

Коммуна тәрипидин мәҗбури ечилған  йәслидики ачлиқтин өлүп кәткән балиларниң қатарида мениң сиңлимму бар  иди….