ប៉ូលិស​ចាប់​ខ្លួន​ពលរដ្ឋ​បុរី​កីឡា​១១​នាក់ ផ្ទះ​​ជាង២០០​ខ្នង​ត្រូវ​បាន​កម្ទេច​

ប្រជាពលរដ្ឋ ១១​នាក់​ត្រូវ​បាន​ចាប់​ខ្លួន ហើយ​ផ្ទះ​ជាង ២០០​ខ្នង​ត្រូវ​បាន​កម្ទេច ដោយ​កង​កម្លាំង​ចម្រុះ​ដែល​បាន​ចុះ​រុះរើ​ផ្ទះ​របស់​​ប្រជាពលរដ្ឋ​ប្រមាណ ២០០​គ្រួសារ នៅ​តំបន់​បុរី​កីឡា ក្នុង​សង្កាត់​វាលវង់ ខណ្ឌ​៧​មករា រាជធានី​ភ្នំពេញ កាល​ថ្ងៃ​ទី​៣ ខែ​មករា ឆ្នាំ​២០១២។

0:00 / 0:00

ការ​រុះរើ​បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​មាន​ការ​ប៉ះ​ទង្គិច​គ្នា​ចំនួន​ពីរ​លើក​រវាង​ប្រជាពលរដ្ឋ និង​កង​កម្លាំង​ប្រដាប់​អាវុធ គឺ​លើក​ទី​១ នៅ​ម៉ោង​ប្រហែល ៧ និង ៣០​នាទី​ព្រឹក ហើយ​លើក​ទី​២ ចាប់​ពី​ម៉ោង​ប្រហែល ១០​ព្រឹក។

កង​កម្លាំង​អាជ្ញាធរ​រួម​ទាំង​កម្មករ​ក្រុមហ៊ុន ផានអ៊ីម៉ិច ផង សរុប​ប្រមាណ ៥០០​នាក់ ឡាន​ទឹក​ចំនួន ៤​គ្រឿង និង​គ្រឿង​ចក្រ ២​គ្រឿង​ត្រូវ​បាន​ប្រើប្រាស់​ក្នុង​ការ​រុះរើ​នោះ។

កង​កម្លាំង​ប្រដាប់​អាវុធ បាន​ប្រើ​ដំបង​ឆក់ ប្រើ​កាំភ្លើង​បាញ់​ឡើង​លើ និង​បាន​បាញ់​ឧស្ម័ន​ពុល​ដាក់​ប្រជាពលរដ្ឋ ហើយ​កង​កម្លាំង​ដដែល និង​កម្មករ​ក្រុមហ៊ុន បាន​ប្រើ​ដុំ​ថ្ម​គប់​ទៅ​លើ​ប្រជាពលរដ្ឋ​បន្ថែម​ទៀត ។

ចំណែក​ក្រុម​ប្រជាពលរដ្ឋ​ក៏​បាន​ប្រើ​ដុំ​ថ្ម ដំបង ដប និង​សាំង តតាំង​នឹង​កងកម្លាំង​អាជ្ញាធរ​ដែរ ដែល​បណ្ដាល​ឲ្យ​មាន​អ្នក​រង​របួស​ទាំង​សងខាង។

បុរី​កីឡា ៣០៥
៣-មករា-២០១២៖ កង​កម្លាំង​ឈរ​ការពារ​គ្រឿងចក្រ​កម្ទេច​ផ្ទះ​ប្រជាពលរដ្ឋ​នៅ​បុរី​កីឡា។ (RFA/Uon Chhin)

ប្រជាពលរដ្ឋ ៨​នាក់​ក្នុង​ចំណោម​អ្នក​ដែល​ត្រូវ​គេ​ចាប់​ខ្លួន បាន​រង​របួស​ដោយ​ការ​ការ​ប៉ះ​ទង្គិច​គ្នា​ផង និង​ដោយ​កង​កម្លាំង​អាជ្ញាធរ​វាយ​ដំ​បន្ថែម​ផង។

កុមារា សុត ចន្ទ្រា អាយុ ១៣​ឆ្នាំ ដែល​មាន​របួស​នៅ​លើ​ថ្ងាស​អះអាង​ថា កង​កម្លាំង​អាជ្ញាធរ​បាន​វាយ​រូប​គេ ហើយ​ចាប់​រូប​គេ​ទៀត។

យ៉ាង​ហោច​ណាស់​មន្ត្រី​អាជ្ញាធរ​កង​កម្លាំង​ប្រដាប់​អាវុធ និង​កម្មករ​ក្រុមហ៊ុន​ចំនួន ៥​នាក់ ក៏​បាន​រង​របួស​ក្នុង​ហេតុការណ៍​នេះ​ដែរ។

កាល​ពី​ដើម​ឡើយ ប្រជាពលរដ្ឋ​រស់នៅ​តំបន់​បុរីកីឡា មាន​ចំនួន​សរុប ១.៧៧៦​គ្រួសារ។ ប្រជាពលរដ្ឋ​ចំនួន​ប្រមាណ ២០០​គ្រួសារ ជា​អ្នក​ដែល​ត្រូវ​ចាក​ចេញ ដោយ​ក្រុមហ៊ុន​បាន​ចាត់​ទុក​ថា ពួក​គេ​រស់នៅ​ខុស​ច្បាប់​លើ​ដី​ក្រុមហ៊ុន។ ប្រជាពលរដ្ឋ​មួយ​ចំនួន​ក្នុង​ចំណោម​ប្រជាពលរដ្ឋ​ដែល​តវ៉ា​មិន​ព្រម​ចាក​ចេញ បាន​ឲ្យ​ដឹង​ថា ពួក​គាត់​មិន​សុខ​ចិត្ត ព្រោះ​គ្មាន​ដំណោះស្រាយ និង​គ្មាន​សំណង​សមរម្យ​សម្រាប់​ពួក​គាត់។

ស្ត្រី​ជរា​អាយុ ៧២​ឆ្នាំ ឈ្មោះ វ៉ែន តាម បាន​អង្គុយ​នៅ​ខាង​មុខ​ផ្ទះ​របស់​គាត់​ដែល​គេ​បម្រុង​នឹង​រុះរើ ហើយ​កាន់​សៀវភៅ​គ្រួសារ​ពណ៌​លឿង និង​ឯកសារ​មួយ​ចំនួន​ទៀត លាត​ត្រដាង​បង្ហាញ​ប្រាប់​គេ​ឯង​ថា គាត់​មាន​សិទ្ធិ​គ្រប់គ្រាន់​ជា​ម្ចាស់​ផ្ទះ​នោះ ប៉ុន្តែ​ក្រុមហ៊ុន និង​អាជ្ញាធរ​មិន​បាន​គិត​ដល់​សិទ្ធិ​របស់​គាត់​នោះ​ទេ។

និស្សិត​នាយ​ទាហាន​សកម្ម លោក វ៉ា ពន្លក អាយុ ២៦​ឆ្នាំ រៀបរាប់​ថា គ្រួសារ​របស់​លោក​ដែល​មាន​ឪពុក​ជា​យោធា បាន​រស់​នៅ​ក្នុង​តំបន់​បុរីកីឡា​តាំង​ពី​១៩៩៨ តែ​ពេល​នេះ​គ្រួសារ​របស់​លោក​អស់​ទី​ជម្រក​តទៅ​ទៀត​ហើយ ហើយ​រូប​លោក​ក៏​ត្រូវ​ចូល​រោងការ​ជាមួយ​នារី​ម្នាក់​ដែល​ជា​យោធា​ដូច​គ្នា នៅ​ថ្ងៃ​ទី​៥ ខែ​មករា ឆ្នាំ​២០១២ ខាង​មុខ​នេះ​ទៀត។

ទាក់ទិន​នឹង​បញ្ហា​នេះ តំណាង​រាស្ត្រ​គណបក្ស សម រង្ស៊ី អ្នកស្រី មូរ សុខហួរ ថ្លែង​ថា អ្នកស្រី​បាន​ជួយ​សម្របសម្រួល​រហូត​ដល់​មាន​ការ​ព្រមព្រៀង​ចរចា​គ្នា​រវាង​ក្រុមហ៊ុន ផានអ៊ីម៉ិច និង​ប្រជាពលរដ្ឋ​តំបន់​បុរីកីឡា ដើម្បី​ឲ្យ​មាន​ដំណោះស្រាយ និង​សំណង​សមរម្យ​សម្រាប់​ប្រជាពលរដ្ឋ ប៉ុន្តែ​ការ​ចរចា​មិន​ទាន់​បាន​ឈាន​ដល់​ចំណុច​ត្រូវ​រ៉ូវ​គ្នា​ផង ក៏​ស្រាប់​តែ​មាន​ការ​រុះរើ និង​កម្ទេច​ផ្ទះ​របស់​ប្រជាពលរដ្ឋ​នៅ​ថ្ងៃ​ទី​៣ ខែ​មករា ឆ្នាំ​២០១២។

វិទ្យុ​អាស៊ី​សេរី​បាន​ទាក់ទង​សុំ​ការ​បំភ្លឺ​ពី​អភិបាល​រង​ខណ្ឌ​៧​មករា ចំនួន ៣​រូប តែ​អភិបាល​រង​ទាំង​បី​រូប​បាន​បដិសេធ​មិន​ធ្វើ​សេចក្ដី​អធិប្បាយ។ ចំណែក​អភិបាល​ខណ្ឌ​៧​មករា លោក សោម សុវណ្ណ មាន​ប្រសាសន៍​ថា លោក​ជាប់​រវល់​ប្រជុំ។

អនុ​ប្រធាន​ផ្នែក​ស៊ើប​អង្កេត​នៃ​សមាគម​អាដហុក ការពារ​សិទ្ធិ​មនុស្ស លោក ចាន់ សុវ៉េត ហៅ​សកម្មភាព​រុះរើ​នេះ​ថា ជា​ការ​បណ្ដេញ​ប្រជាពលរដ្ឋ​តំបន់​បុរីកីឡា​ចេញ​ពី​លំនៅឋាន​របស់​ពួក​គាត់ ហើយ​លោក​ថា ចំណាត់​ការ​បែប​នេះ​មិន​គួរ​ត្រូវ​បាន​គេ​យក​មក​អនុវត្ត​នៅ​ក្នុង​ប្រទេស​ដែល​ប្រកាន់​លទ្ធិប្រជាធិបតេយ្យ​នោះ​ទេ។

ក្រុមហ៊ុន​ផានអ៊ីម៉ិច បាន​ទទួល​សិទ្ធិ​ពី​រដ្ឋាភិបាល​ដើម្បី​អភិវឌ្ឍន៍​នៅ​នឹង​កន្លែង​ក្នុង​តំបន់​បុរី​កីឡា ដោយ​មាន​លក្ខខណ្ឌ​ត្រូវ​សង់​អគារ​ចំនួន ១០​ជា​ថ្នូរ​សម្រាប់​ឲ្យ​ប្រជាពលរដ្ឋ​តំបន់​បុរីកីឡា​រស់​នៅ។ រហូត​មក​ដល់​ពេល​នេះ ក្រុមហ៊ុន​ផានអ៊ីម៉ិច សង់​អគារ​បាន​ចំនួន ៨ ប៉ុណ្ណោះ ហើយ​អគារ​នីមួយ​ៗ​អាច​ទទួល​ប្រជាពលរដ្ឋ​បាន​ចំនួន ១៧៤​គ្រួសារ។

ក្រុម​អ្នក​តាម​ដាន​បាន​ឲ្យ​ដឹង​ថា មាន​ភាព​មិន​ប្រក្រតី​ជា​ច្រើន​ក្នុង​ការ​ប្រគល់​ចំណែក​ផ្ទះ​ឲ្យ​ប្រជាពលរដ្ឋ ដោយ​ប្រជាពលរដ្ឋ​មួយ​ចំនួន​ត្រូវ​បាន​ក្រុមហ៊ុន​ចរចា​ឲ្យ​ទៅ​រស់នៅ​ឯ​ទួល​សំបូរ​ក្នុង​សង្កាត់​ព្រៃស ខណ្ឌ​ដង្កោ ចម្ងាយ​ជាង ១០ គ.ម ពី​រាជធានី​ភ្នំពេញ ហើយ​មួយ​ចំនួន​ទៀត​ទៅ​រស់នៅ​ភ្នំបាត ក្នុង​ស្រុក​ពញាឮ ខេត្ត​កណ្ដាល ចម្ងាយ​ជាង ៣០​គ.ម ពី​រាជធានី​ភ្នំពេញ។

ដោយ​ឡែក​ប្រជាពលរដ្ឋ​ប្រមាណ ២០០​គ្រួសារ មិន​បាន​ទទួល​សំណង​ត្រឹម​ត្រូវ​ពី​ក្រុមហ៊ុន​ឡើយ៕